Zəbur 2

1 Nə üçün millətlər belə vurnuxmaya düşür, Ümmətlər boş şeylər düşünür?

Por qué se enfurecen las naciones, ¿y los pueblos traman una cosa vana?

2 Dünya şahları yığışır, Hökmdarlar Rəbbə və Onun məsh etdiyinə qarşı birləşir.

Los reyes de la tierra toman posición, y los gobernantes se aconsejan entre sí, contra Yahvé y contra su Ungido, diciendo,

3 Deyirlər: «Gəlin onların buxovlarını qoparaq, Üstümüzdəki zəncirlərini ataq».

“Rompamos sus vínculos, y arrojar sus cuerdas de nosotros”.

4 Göylərin sakini gülür, Xudavənd onlara istehza edir.

El que está sentado en los cielos se reirá. El Señor se burlará de ellos.

5 Sonra onlara hiddəti ilə xəbərdarlıq edəcək, Qəzəbi ilə onları dəhşətə gətirəcək.

Entonces les hablará en su ira, y aterrorizarlos en su ira:

6 O deyir: «Mən padşahımı Müqəddəs dağım Sionda əyləşdirmişəm».

“Pero he puesto a mi Rey en mi santo monte de Sión”.

7 Rəbbin fərmanını elan edəcəyəm. Rəbb mənə dedi: «Sən Mənim oğlumsan, Mən bu gün sənə Ata oldum.

Voy a contar el decreto: Yahvé me dijo: “Tú eres mi hijo. Hoy me he convertido en tu padre.

8 Məndən istə, onda irs olaraq millətləri, Mülk olaraq yer üzünün qurtaracağınadək hər yeri Sənə verərəm.

Pídeme y te daré las naciones como herencia, los confines de la tierra para su posesión.

9 Onları dəmir əsa ilə qıracaqsan, Saxsı qab kimi çilik-çilik edəcəksən».

Los romperás con una vara de hierro. Los harás pedazos como una vasija de alfarero”.

10 İndi, ey şahlar, müdrik olun! Ey dünya hakimləri, ibrət alın!

Ahora, pues, sed sabios, reyes. Instrúyanse, jueces de la tierra.

11 Rəbdən qorxub Ona xidmət edin, Həm titrəyin, həm sevinin.

Sirve a Yahvé con temor, y se regocija con el temblor.

12 Oğulu öpün ki, qəzəblənməsin, Yoxsa tutduğunuz yolda məhv olarsınız. Çünki qəzəbi tezliklə alovlanar. Ona pənah gətirənlərin hamısı nə bəxtiyardır!

Dad un homenaje sincero al Hijo, no sea que se enfade y perezcáis en el camino, porque su ira pronto se encenderá. Dichosos los que se refugian en él.