Zəbur 2

1 Nə üçün millətlər belə vurnuxmaya düşür, Ümmətlər boş şeylər düşünür?

Dlaczego poganie się buntują, a narody knują próżne zamysły?

2 Dünya şahları yığışır, Hökmdarlar Rəbbə və Onun məsh etdiyinə qarşı birləşir.

Królowie ziemscy powstają, a władcy naradzają się wspólnie przeciwko PANU i jego pomazańcowi, [mówiąc]:

3 Deyirlər: «Gəlin onların buxovlarını qoparaq, Üstümüzdəki zəncirlərini ataq».

Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta.

4 Göylərin sakini gülür, Xudavənd onlara istehza edir.

Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził.

5 Sonra onlara hiddəti ilə xəbərdarlıq edəcək, Qəzəbi ilə onları dəhşətə gətirəcək.

Wtedy przemówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich zatrwoży:

6 O deyir: «Mən padşahımı Müqəddəs dağım Sionda əyləşdirmişəm».

Ja ustanowiłem mojego króla na Syjonie, mojej świętej górze.

7 Rəbbin fərmanını elan edəcəyəm. Rəbb mənə dedi: «Sən Mənim oğlumsan, Mən bu gün sənə Ata oldum.

Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem.

8 Məndən istə, onda irs olaraq millətləri, Mülk olaraq yer üzünün qurtaracağınadək hər yeri Sənə verərəm.

Poproś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi na własność.

9 Onları dəmir əsa ilə qıracaqsan, Saxsı qab kimi çilik-çilik edəcəksən».

Potłuczesz je laską żelazną, jak naczynie gliniane je pokruszysz.

10 İndi, ey şahlar, müdrik olun! Ey dünya hakimləri, ibrət alın!

Teraz więc, królowie, zrozumcie, przyjmijcie pouczenie, sędziowie ziemi!

11 Rəbdən qorxub Ona xidmət edin, Həm titrəyin, həm sevinin.

Służcie PANU z bojaźnią i radujcie się z drżeniem.

12 Oğulu öpün ki, qəzəblənməsin, Yoxsa tutduğunuz yolda məhv olarsınız. Çünki qəzəbi tezliklə alovlanar. Ona pənah gətirənlərin hamısı nə bəxtiyardır!

Pocałujcie Syna, by się nie rozgniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby jego gniew choć trochę się zapalił. Błogosławieni wszyscy, którzy mu ufają.