Zəbur 2

1 Nə üçün millətlər belə vurnuxmaya düşür, Ümmətlər boş şeylər düşünür?

Kvi ståkar heidningarne, og kvi stilar folki på fåfengt verk?

2 Dünya şahları yığışır, Hökmdarlar Rəbbə və Onun məsh etdiyinə qarşı birləşir.

Kongarne på jordi reiser seg, og herremennerne legg råd saman imot Herren og den han hev salva:

3 Deyirlər: «Gəlin onların buxovlarını qoparaq, Üstümüzdəki zəncirlərini ataq».

«Lat oss slita sund deira band og kasta deira tog av oss!»

4 Göylərin sakini gülür, Xudavənd onlara istehza edir.

Han som tronar i himmelen, lær: Herren spottar deim.

5 Sonra onlara hiddəti ilə xəbərdarlıq edəcək, Qəzəbi ilə onları dəhşətə gətirəcək.

So talar han til deim i sin vreide, og i sin harm skræmer han deim:

6 O deyir: «Mən padşahımı Müqəddəs dağım Sionda əyləşdirmişəm».

«Og eg hev då sett inn min konge på Sion, mitt heilage fjell.»

7 Rəbbin fərmanını elan edəcəyəm. Rəbb mənə dedi: «Sən Mənim oğlumsan, Mən bu gün sənə Ata oldum.

Eg vil fortelja um ei rådgjerd: Herren sagde til meg: «Du er min son, eg hev født deg i dag.

8 Məndən istə, onda irs olaraq millətləri, Mülk olaraq yer üzünün qurtaracağınadək hər yeri Sənə verərəm.

Krev av meg, so vil eg gjeva deg heidningarne til arv og endarne av jordi til eiga.

9 Onları dəmir əsa ilə qıracaqsan, Saxsı qab kimi çilik-çilik edəcəksən».

Du skal knasa deim med jarnstav; som kruskjerald skal du smuldra deim.»

10 İndi, ey şahlar, müdrik olun! Ey dünya hakimləri, ibrət alın!

Og no, de kongar, far visleg fram! Lat dykk segja, de domarar på jordi!

11 Rəbdən qorxub Ona xidmət edin, Həm titrəyin, həm sevinin.

Ten Herren med age, og fagna dykk med otte!

12 Oğulu öpün ki, qəzəblənməsin, Yoxsa tutduğunuz yolda məhv olarsınız. Çünki qəzəbi tezliklə alovlanar. Ona pənah gətirənlərin hamısı nə bəxtiyardır!

Kyss sonen, so han ikkje skal verta vreid, og de skal ganga til grunnar på vegen! For hans vreide kunde lett kveikjast. Sæle er alle dei som set si lit til honom!