< Zəbur 2 >

1 Nə üçün millətlər belə vurnuxmaya düşür, Ümmətlər boş şeylər düşünür?
Pourquoi se démènent les peuples, et les nations agitent-elles de vains projets?
2 Dünya şahları yığışır, Hökmdarlar Rəbbə və Onun məsh etdiyinə qarşı birləşir.
Les rois de la terre se soulèvent, les princes se liguent ensemble contre l’Eternel et son oint.
3 Deyirlər: «Gəlin onların buxovlarını qoparaq, Üstümüzdəki zəncirlərini ataq».
"Brisons disent-ils leurs liens. Rejetons loin de nous leurs chaînes!"
4 Göylərin sakini gülür, Xudavənd onlara istehza edir.
Celui qui réside dans les cieux en rit, le Seigneur se raille d’eux.
5 Sonra onlara hiddəti ilə xəbərdarlıq edəcək, Qəzəbi ilə onları dəhşətə gətirəcək.
Puis il les apostrophe dans sa colère et, dans son courroux, il les terrifie:
6 O deyir: «Mən padşahımı Müqəddəs dağım Sionda əyləşdirmişəm».
"C’Est moi dit-il qui ai consacré mon roi sur Sion, ma montagne sainte!"
7 Rəbbin fərmanını elan edəcəyəm. Rəbb mənə dedi: «Sən Mənim oğlumsan, Mən bu gün sənə Ata oldum.
Je veux proclamer ce qui est une loi immuable: "L’Eternel m’a dit: Tu es mon fils, c’est moi qui, aujourd’hui, t’ai engendré!
8 Məndən istə, onda irs olaraq millətləri, Mülk olaraq yer üzünün qurtaracağınadək hər yeri Sənə verərəm.
Demande-le-moi, et je te donnerai des peuples comme héritage, les confins de la terre pour domaine.
9 Onları dəmir əsa ilə qıracaqsan, Saxsı qab kimi çilik-çilik edəcəksən».
Tu les briseras avec un sceptre de fer, tu les broieras comme un vase de potier."
10 İndi, ey şahlar, müdrik olun! Ey dünya hakimləri, ibrət alın!
Et maintenant, ô rois, sachez comprendre, tenez-vous pour avertis, juges de la terre!
11 Rəbdən qorxub Ona xidmət edin, Həm titrəyin, həm sevinin.
Adorez l’Eternel avec crainte, et réjouissez-vous en Dieu avec tremblement.
12 Oğulu öpün ki, qəzəblənməsin, Yoxsa tutduğunuz yolda məhv olarsınız. Çünki qəzəbi tezliklə alovlanar. Ona pənah gətirənlərin hamısı nə bəxtiyardır!
Rendez hommage au fils, de peur qu’il ne s’indigne, et que vous n’alliez a votre perte; car bien vite sa colère prend feu: heureux tous ceux qui s’abritent en lui!

< Zəbur 2 >