Zəbur 2

1 Nə üçün millətlər belə vurnuxmaya düşür, Ümmətlər boş şeylər düşünür?

Why have nations tumultuously assembled? And do peoples meditate vanity?

2 Dünya şahları yığışır, Hökmdarlar Rəbbə və Onun məsh etdiyinə qarşı birləşir.

Station themselves do kings of the earth, And princes have been united together, Against Jehovah, and against His Messiah:

3 Deyirlər: «Gəlin onların buxovlarını qoparaq, Üstümüzdəki zəncirlərini ataq».

'Let us draw off Their cords, And cast from us Their thick bands.'

4 Göylərin sakini gülür, Xudavənd onlara istehza edir.

He who is sitting in the heavens doth laugh, The Lord doth mock at them.

5 Sonra onlara hiddəti ilə xəbərdarlıq edəcək, Qəzəbi ilə onları dəhşətə gətirəcək.

Then doth He speak unto them in His anger, And in His wrath He doth trouble them:

6 O deyir: «Mən padşahımı Müqəddəs dağım Sionda əyləşdirmişəm».

'And I — I have anointed My King, Upon Zion — My holy hill.'

7 Rəbbin fərmanını elan edəcəyəm. Rəbb mənə dedi: «Sən Mənim oğlumsan, Mən bu gün sənə Ata oldum.

I declare concerning a statute: Jehovah said unto me, 'My Son Thou [art], I to-day have brought thee forth.

8 Məndən istə, onda irs olaraq millətləri, Mülk olaraq yer üzünün qurtaracağınadək hər yeri Sənə verərəm.

Ask of Me and I give nations — thy inheritance, And thy possession — the ends of earth.

9 Onları dəmir əsa ilə qıracaqsan, Saxsı qab kimi çilik-çilik edəcəksən».

Thou dost rule them with a sceptre of iron, As a vessel of a potter Thou dost crush them.'

10 İndi, ey şahlar, müdrik olun! Ey dünya hakimləri, ibrət alın!

And now, O kings, act wisely, Be instructed, O judges of earth,

11 Rəbdən qorxub Ona xidmət edin, Həm titrəyin, həm sevinin.

Serve ye Jehovah with fear, And rejoice with trembling.

12 Oğulu öpün ki, qəzəblənməsin, Yoxsa tutduğunuz yolda məhv olarsınız. Çünki qəzəbi tezliklə alovlanar. Ona pənah gətirənlərin hamısı nə bəxtiyardır!

Kiss the Chosen One, lest He be angry, And ye lose the way, When His anger burneth but a little, O the happiness of all trusting in Him!