Zəbur 2
1 Nə üçün millətlər belə vurnuxmaya düşür, Ümmətlər boş şeylər düşünür?
Why do the nations rage, and the peoples plot a vain thing?
2 Dünya şahları yığışır, Hökmdarlar Rəbbə və Onun məsh etdiyinə qarşı birləşir.
The kings of the earth take a stand, and the rulers take counsel together, against the LORD, and against his Anointed, saying,
3 Deyirlər: «Gəlin onların buxovlarını qoparaq, Üstümüzdəki zəncirlərini ataq».
“Let’s break their bonds apart, and cast their cords from us.”
4 Göylərin sakini gülür, Xudavənd onlara istehza edir.
He who sits in the heavens will laugh. The Lord will have them in derision.
5 Sonra onlara hiddəti ilə xəbərdarlıq edəcək, Qəzəbi ilə onları dəhşətə gətirəcək.
Then he will speak to them in his anger, and terrify them in his wrath:
6 O deyir: «Mən padşahımı Müqəddəs dağım Sionda əyləşdirmişəm».
“Yet I have set my King on my holy hill of Zion.”
7 Rəbbin fərmanını elan edəcəyəm. Rəbb mənə dedi: «Sən Mənim oğlumsan, Mən bu gün sənə Ata oldum.
I will tell of the decree: The LORD said to me, “You are my son. Today I have become your father.
8 Məndən istə, onda irs olaraq millətləri, Mülk olaraq yer üzünün qurtaracağınadək hər yeri Sənə verərəm.
Ask of me, and I will give the nations for your inheritance, the uttermost parts of the earth for your possession.
9 Onları dəmir əsa ilə qıracaqsan, Saxsı qab kimi çilik-çilik edəcəksən».
You shall break them with a rod of iron. You shall dash them in pieces like a potter’s vessel.”
10 İndi, ey şahlar, müdrik olun! Ey dünya hakimləri, ibrət alın!
Now therefore be wise, you kings. Be instructed, you judges of the earth.
11 Rəbdən qorxub Ona xidmət edin, Həm titrəyin, həm sevinin.
Serve the LORD with fear, and rejoice with trembling.
12 Oğulu öpün ki, qəzəblənməsin, Yoxsa tutduğunuz yolda məhv olarsınız. Çünki qəzəbi tezliklə alovlanar. Ona pənah gətirənlərin hamısı nə bəxtiyardır!
Give sincere homage to the Son, lest he be angry, and you perish on the way, for his wrath will soon be kindled. Blessed are all those who take refuge in him.
