Zəbur 2

1 Nə üçün millətlər belə vurnuxmaya düşür, Ümmətlər boş şeylər düşünür?

Why have nations assembled tumultuously? And peoples meditate vanity?

2 Dünya şahları yığışır, Hökmdarlar Rəbbə və Onun məsh etdiyinə qarşı birləşir.

Kings of the earth station themselves, and princes have been united together, against YHWH, and against His Messiah:

3 Deyirlər: «Gəlin onların buxovlarını qoparaq, Üstümüzdəki zəncirlərini ataq».

“Let us draw off Their cords, And cast Their thick bands from us.”

4 Göylərin sakini gülür, Xudavənd onlara istehza edir.

He who is sitting in the heavens laughs, The Lord mocks at them.

5 Sonra onlara hiddəti ilə xəbərdarlıq edəcək, Qəzəbi ilə onları dəhşətə gətirəcək.

Then He speaks to them in His anger, and in His wrath He troubles them:

6 O deyir: «Mən padşahımı Müqəddəs dağım Sionda əyləşdirmişəm».

“And I have anointed My King, On Zion—My holy hill.”

7 Rəbbin fərmanını elan edəcəyəm. Rəbb mənə dedi: «Sən Mənim oğlumsan, Mən bu gün sənə Ata oldum.

I declare concerning a statute: YHWH said to me, “You [are] My Son, today I have brought You forth.

8 Məndən istə, onda irs olaraq millətləri, Mülk olaraq yer üzünün qurtaracağınadək hər yeri Sənə verərəm.

Ask of Me and I give nations [as] Your inheritance, And the ends of the earth [for] Your possession.

9 Onları dəmir əsa ilə qıracaqsan, Saxsı qab kimi çilik-çilik edəcəksən».

You rule them with a scepter of iron, You crush them as a vessel of a potter.”

10 İndi, ey şahlar, müdrik olun! Ey dünya hakimləri, ibrət alın!

And now, O kings, act wisely, Be instructed, O judges of earth,

11 Rəbdən qorxub Ona xidmət edin, Həm titrəyin, həm sevinin.

Serve YHWH with fear, And rejoice with trembling.

12 Oğulu öpün ki, qəzəblənməsin, Yoxsa tutduğunuz yolda məhv olarsınız. Çünki qəzəbi tezliklə alovlanar. Ona pənah gətirənlərin hamısı nə bəxtiyardır!

Kiss the Chosen One [[or Son]], lest He is angry, And you perish [from] the way, When His anger burns but a little, O the blessedness of all trusting in Him!