Zəbur 2

1 Nə üçün millətlər belə vurnuxmaya düşür, Ümmətlər boş şeylər düşünür?

Hvorfor fnyser Hedninger, hvi pønser Folkefærd paa, hvad faafængt er?

2 Dünya şahları yığışır, Hökmdarlar Rəbbə və Onun məsh etdiyinə qarşı birləşir.

Jordens Konger rejser sig, Fyrster samles til Raad mod HERREN og mod hans Salvede:

3 Deyirlər: «Gəlin onların buxovlarını qoparaq, Üstümüzdəki zəncirlərini ataq».

»Lad os sprænge deres Baand og kaste Rebene af os!«

4 Göylərin sakini gülür, Xudavənd onlara istehza edir.

Han, som troner i Himlen, ler, Herren, han spotter dem.

5 Sonra onlara hiddəti ilə xəbərdarlıq edəcək, Qəzəbi ilə onları dəhşətə gətirəcək.

Saa taler han til dem i Vrede, forfærder dem i sin Harme:

6 O deyir: «Mən padşahımı Müqəddəs dağım Sionda əyləşdirmişəm».

»Jeg har dog indsat min Konge paa Zion, mit hellige Bjerg!«

7 Rəbbin fərmanını elan edəcəyəm. Rəbb mənə dedi: «Sən Mənim oğlumsan, Mən bu gün sənə Ata oldum.

Jeg kundgør HERRENS Tilsagn. Han sagde til mig: »Du er min Søn, jeg har født dig i Dag!

8 Məndən istə, onda irs olaraq millətləri, Mülk olaraq yer üzünün qurtaracağınadək hər yeri Sənə verərəm.

Bed mig, og jeg giver dig Hedningefolk til Arv og den vide Jord i Eje;

9 Onları dəmir əsa ilə qıracaqsan, Saxsı qab kimi çilik-çilik edəcəksən».

med Jernspir skal du knuse dem og sønderslaa dem som en Pottemagers Kar!«

10 İndi, ey şahlar, müdrik olun! Ey dünya hakimləri, ibrət alın!

Og nu, I Konger, vær kloge, lad eder raade, I Jordens Dommere,

11 Rəbdən qorxub Ona xidmət edin, Həm titrəyin, həm sevinin.

tjener HERREN i Frygt, fryd jer med Bæven!

12 Oğulu öpün ki, qəzəblənməsin, Yoxsa tutduğunuz yolda məhv olarsınız. Çünki qəzəbi tezliklə alovlanar. Ona pənah gətirənlərin hamısı nə bəxtiyardır!

Kysser Sønnen, at ikke han vredes og I forgaar! Snart blusser hans Vrede op. Salig hver den, der lider paa ham!