Zəbur 2

1 Nə üçün millətlər belə vurnuxmaya düşür, Ümmətlər boş şeylər düşünür?

Hvorfor fnyse Hedningerne, og grunde Folkene paa Forfængelighed?

2 Dünya şahları yığışır, Hökmdarlar Rəbbə və Onun məsh etdiyinə qarşı birləşir.

Jordens Konger rejse sig, og Fyrsterne raadslaa tilsammen imod Herren og imod hans salvede:

3 Deyirlər: «Gəlin onların buxovlarını qoparaq, Üstümüzdəki zəncirlərini ataq».

„Lader os sønderrive deres Baand og kaste deres Reb af os!‟

4 Göylərin sakini gülür, Xudavənd onlara istehza edir.

Han, som bor i Himlene, ler; Herren spotter dem.

5 Sonra onlara hiddəti ilə xəbərdarlıq edəcək, Qəzəbi ilə onları dəhşətə gətirəcək.

Da skal han tale til dem i sin Vrede og forfærde dem i sin Harme:

6 O deyir: «Mən padşahımı Müqəddəs dağım Sionda əyləşdirmişəm».

„Jeg har dog indsat min Konge over Zion, mit hellige Bjerg.‟

7 Rəbbin fərmanını elan edəcəyəm. Rəbb mənə dedi: «Sən Mənim oğlumsan, Mən bu gün sənə Ata oldum.

Jeg vil fortælle om et beskikket Raad; Herren sagde til mig: Du er min Søn; jeg fødte dig i Dag.

8 Məndən istə, onda irs olaraq millətləri, Mülk olaraq yer üzünün qurtaracağınadək hər yeri Sənə verərəm.

Begær af mig, saa vil jeg give dig Hedningerne til din Arv og Jordens Grænser til din Ejendom.

9 Onları dəmir əsa ilə qıracaqsan, Saxsı qab kimi çilik-çilik edəcəksən».

Du skal sønderslaa dem med et Jernspir, ligesom Pottemagerkar skal du sønderbryde dem.

10 İndi, ey şahlar, müdrik olun! Ey dünya hakimləri, ibrət alın!

Og nu, I Konger, handler klogelig! lader eder undervise, I Dommere paa Jorden!

11 Rəbdən qorxub Ona xidmət edin, Həm titrəyin, həm sevinin.

Tjener Herren med Frygt og fryder eder med Bæven!

12 Oğulu öpün ki, qəzəblənməsin, Yoxsa tutduğunuz yolda məhv olarsınız. Çünki qəzəbi tezliklə alovlanar. Ona pənah gətirənlərin hamısı nə bəxtiyardır!

Kysser Sønnen, at han ikke bliver vred, og I skulle omkomme paa Vejen; thi om et lidet vil hans Vrede optændes; salige alle de, som forlade sig paa ham!