< Zəbur 17 >

1 Davudun duası. Ya Rəbb, haqq sözümü dinlə, fəryadımı eşit, Yalansız dilimdən çıxan duama qulaq as.
A prayer of David. Listen, O Lord of my righteousness, attend to my petition; give ear to my prayer not [uttered] with deceitful lips.
2 Gözlərinlə həqiqəti görürsən, Mənə haqq qazandır.
Let my judgement come forth from your presence; let mine eyes behold righteousness.
3 Gecə ikən qəlbimi yoxlayıb-araşdırdın, Məni sınaqdan keçirtdin, Heç nə tapmadın. Niyyətim budur ki, ağzım öz həddini aşmasın.
You has proved mine heart; you have visited [me] by night; you have tried me as with fire, and unrighteousness has not been found in me: [I am purposed] that my mouth shall not speak [amiss].
4 Sənin sözünə görə zalımların tutduğu yoldan, Bu insanların əməlindən özümü qorumuşam.
As for the works of men, by the words of your lips I have guarded [myself from] hard ways.
5 Sənin yolundan möhkəm tutmuşam, Sarsılmadan addımlamışam.
Direct my steps in your paths, that my steps slip not.
6 Səni çağırıram, ey Allah, mənə cavab verirsən, Qulağını mənə tərəf çevir, sözlərimi dinlə.
I have cried, for you heard me, O God: incline your ear to me, and listen to my words.
7 Məhəbbətinlə Sənə sığınanlara xariqələrini göstər, Sağ əlinlə onları düşmənlərdən qurtar.
Show the marvels of your mercies, you that save them that hope in you.
8 Məni göz bəbəyin kimi qoru, Qanadlarının kölgəsində saxla
Keep me as the apple of the eye from those that resist your right hand: you shall screen me by the covering of your wings,
9 Məni dara salan şər insanlardan, Ətrafımı bürüyən, canıma düşmən olanlardan.
from the face of the ungodly that have afflicted me: mine enemies have compassed about my soul.
10 Onların ürəkləri qapalıdır, harınlayıblar, Ağızlarından lovğa-lovğa sözlər çıxarırlar.
They have enclosed [themselves with] their own fat: their mouth has spoken pride.
11 İndi izimə düşüb məni mühasirəyə aldılar, Güdürlər ki, məni yerə vursunlar.
They have now cast me out and compassed me round about: they have set their eyes [so as] to bow them down to the ground.
12 Onlar parçalamağa həris bir aslan kimidir, Pusquda duran cavan bir şir kimidir.
They laid wait for me as a lion ready for prey, and like a lion's whelp dwelling in secret [places].
13 Ya Rəbb, qalx, Onların önündə dayan, Onları yerlə yeksan et. Qılıncınla bu pis insanlardan canımı qurtar.
Arise, O Lord, prevent them, and cast them down: deliver my soul from the ungodly: [draw] your sword,
14 Ya Rəbb, məni belə insanlardan, Nəsibi bu həyatda olanlardan Öz əlinlə xilas et! Qarınlarını xəzinənlə doldurursan, Onlar övladlarını doydurur, Nəvə-nəticələrinə də miras qoyur.
because of the enemies of your hand: O Lord, destroy them from the earth; scatter them in their life, though their belly has been filled with your hidden [treasures]: they have been satisfied with uncleanness, and have left the remnant [of their possessions] to their babes.
15 Amma mən salehliklə üzünə baxacağam, Oyananda Səni görməklə doyacağam.
But I shall appear in righteousness before your face: I shall be satisfied when your glory appears.

< Zəbur 17 >