Zəbur 17

1 Davudun duası. Ya Rəbb, haqq sözümü dinlə, fəryadımı eşit, Yalansız dilimdən çıxan duama qulaq as.

Gebed van David. Jahweh, hoor naar de stem van het recht, Luister naar mijn smeken; Verhoor mijn gebed, Van eerlijke lippen gevloeid.

2 Gözlərinlə həqiqəti görürsən, Mənə haqq qazandır.

Van uw aanschijn gaat mijn oordeel uit, Uw ogen zien scherp;

3 Gecə ikən qəlbimi yoxlayıb-araşdırdın, Məni sınaqdan keçirtdin, Heç nə tapmadın. Niyyətim budur ki, ağzım öz həddini aşmasın.

Gij peilt mijn hart, doorzoekt het des nachts, Beproeft mij: maar iets verkeerds vindt Gij niet.

4 Sənin sözünə görə zalımların tutduğu yoldan, Bu insanların əməlindən özümü qorumuşam.

Ik overtrad uw gebod niet, zoals de mensen dat doen, Maar volbracht het bevel uwer lippen;

5 Sənin yolundan möhkəm tutmuşam, Sarsılmadan addımlamışam.

Op het pad uwer wetten heb ik mijn schreden gezet, Mijn voet heeft nooit op uw wegen gewankeld.

6 Səni çağırıram, ey Allah, mənə cavab verirsən, Qulağını mənə tərəf çevir, sözlərimi dinlə.

Nu roep ik tot U; want Gij zult mij verhoren, o God; Luister naar mij, en hoor naar mijn smeken!

7 Məhəbbətinlə Sənə sığınanlara xariqələrini göstər, Sağ əlinlə onları düşmənlərdən qurtar.

Doe wonderen van goedheid, o Redder van die op U hopen, En die op uw rechterhand steunen.

8 Məni göz bəbəyin kimi qoru, Qanadlarının kölgəsində saxla

Behoed mij als de appel van uw oog, Verberg mij in de schaduw uwer vleugelen:

9 Məni dara salan şər insanlardan, Ətrafımı bürüyən, canıma düşmən olanlardan.

Voor de bozen, die mij bespringen, Voor mijn vijanden, die mij woedend omringen.

10 Onların ürəkləri qapalıdır, harınlayıblar, Ağızlarından lovğa-lovğa sözlər çıxarırlar.

Ze hebben hun hart met vet afgesloten, En blijven zwetsen met hun mond;

11 İndi izimə düşüb məni mühasirəyə aldılar, Güdürlər ki, məni yerə vursunlar.

Ze omsingelen mij, waar ik ook ga, Loerend, om mij ter aarde te werpen.

12 Onlar parçalamağa həris bir aslan kimidir, Pusquda duran cavan bir şir kimidir.

Ze zijn als een leeuw, die hunkert naar buit, Als een leeuwenwelp, dat in hinderlaag ligt.

13 Ya Rəbb, qalx, Onların önündə dayan, Onları yerlə yeksan et. Qılıncınla bu pis insanlardan canımı qurtar.

Op, Jahweh, hem tegemoet, stort hem neer, En red mijn ziel van den boze!

14 Ya Rəbb, məni belə insanlardan, Nəsibi bu həyatda olanlardan Öz əlinlə xilas et! Qarınlarını xəzinənlə doldurursan, Onlar övladlarını doydurur, Nəvə-nəticələrinə də miras qoyur.

Uw zwaard moge ze doden, Jahweh, uw hand ze van de aarde verdelgen! Dit zij hun deel in het leven; En hebt Gij nog meer, vul er hun buik mee; Laat hun zonen er zich aan vergasten, En de rest aan hun kinderen vermaken.

15 Amma mən salehliklə üzünə baxacağam, Oyananda Səni görməklə doyacağam.

Maar laat mij door mijn gerechtigheid uw aanschijn aanschouwen, Mij aan uw glorie verzadigen na het ontwaken!