Zəbur 16
1 Davudun miktamı. Ey Allah, məni hifz et, Sənə pənah gətirmişəm.
Ein miktam av David. Vakta meg, Gud! for eg flyr til deg.
2 Rəbbə dedim: «Mənim Xudavəndim Sənsən. Səndən başqa mənim xoşbəxtliyim yoxdur.
Eg segjer til Herren: «Du er min Herre; eg hev inkje godt utan deg.
3 Yer üzünün müqəddəsləri isə nəcib insanlardır, Yalnız belələrindən zövq alıram.
Og dei heilage som er i landet, dei er dei herlege som eg hev all min hugnad i.»
4 Yad allahların ardınca qaçanların dərdi artacaq, Onlar üçün qan təqdimləri vermərəm, Adlarını dilimə gətirmərəm.
Mange sorger skal dei hava som byter åt seg ein annan; eg vil ikkje renna ut deira drykkoffer av blod og ikkje taka deira namn på mine lippor.
5 Ya Rəbb, mənim qismətimsən, kasama düşən paysan, Püşkümə düşən Səndən asılıdır.
Herren er min tilmælte deil og mitt staup; du held min lut i hævd.
6 Qismətimə gözəl yerlər düşdü, Bəli, mənə nemət nəsib oldu.
Ein lut er meg tilfallen som er av dei huglege, ja, ein arv som eg finn fager.
7 Mənə nəsihət verən Rəbbə alqış edirəm, Hətta gecələr də vicdanım mənə ağıl öyrədir.
Eg vil lova Herren som gav meg råd; endå um næterne minner mine nyro meg um det.
8 Rəbbə həmişə üz tutmuşam, Sağımda olduğu üçün sarsılmaram.
Eg set alltid Herren framfyre meg; for han er ved mi høgre hand, eg skal ikkje verta rikka.
9 Elə bunun üçün qəlbim sevinir, ruhum şad olur, Cismim əmin-amanlıqda yaşayır.
Difor gled mitt hjarta seg, og mi æra fagnar seg, ja, ogso mitt kjøt skal kvila i trygd.
For du vil ikkje yverlata mi sjæl til helheimen, du vil ikkje lata din heilage sjå undergang. (Sheol h7585)
11 Mənə həyat yolunu öyrədirsən, Doyunca sevinc Sənin hüzurundadır, Sağ əlində hər zaman səadət var».
Du vil kunngjera meg livsens veg; ei nøgd med gleda er for di åsyn, fagnad ved di høgre hand til æveleg tid.
