Zəbur 16
1 Davudun miktamı. Ey Allah, məni hifz et, Sənə pənah gətirmişəm.
En gyllen sang av David. Bevar mig, Gud! for jeg tar min tilflukt til dig.
2 Rəbbə dedim: «Mənim Xudavəndim Sənsən. Səndən başqa mənim xoşbəxtliyim yoxdur.
Jeg sier til Herren: Du er min Herre; jeg har intet gode utenfor dig -
3 Yer üzünün müqəddəsləri isə nəcib insanlardır, Yalnız belələrindən zövq alıram.
idet jeg holder mig til de hellige som er i landet, og de herlige i hvem jeg har all min lyst.
4 Yad allahların ardınca qaçanların dərdi artacaq, Onlar üçün qan təqdimləri vermərəm, Adlarını dilimə gətirmərəm.
Mange sorger skal de ha som kjøper sig andre; jeg vil ikke utgyde deres drikkoffere av blod og ikke ta deres navn på mine leber.
5 Ya Rəbb, mənim qismətimsən, kasama düşən paysan, Püşkümə düşən Səndən asılıdır.
Herren er min tilfalne del og mitt beger; du gjør min lodd herlig.
6 Qismətimə gözəl yerlər düşdü, Bəli, mənə nemət nəsib oldu.
En lodd er tilfalt mig som er liflig, og en arv som behager mig.
7 Mənə nəsihət verən Rəbbə alqış edirəm, Hətta gecələr də vicdanım mənə ağıl öyrədir.
Jeg vil love Herren, som gav mig råd; også om nettene minner mine nyrer mig om det.
8 Rəbbə həmişə üz tutmuşam, Sağımda olduğu üçün sarsılmaram.
Jeg setter alltid Herren for mig; for han er ved min høire hånd, jeg skal ikke rokkes.
9 Elə bunun üçün qəlbim sevinir, ruhum şad olur, Cismim əmin-amanlıqda yaşayır.
Derfor gleder mitt hjerte sig, og min ære fryder sig; også mitt kjød skal bo i trygghet.
For du skal ikke overlate min sjel til dødsriket, du skal ikke la din hellige se forråtnelse. (Sheol h7585)
11 Mənə həyat yolunu öyrədirsən, Doyunca sevinc Sənin hüzurundadır, Sağ əlində hər zaman səadət var».
Du skal kunngjøre mig livets vei; gledes fylde er for ditt åsyn, livsalighet ved din høire hånd evindelig.
