< Zəbur 16 >
1 Davudun miktamı. Ey Allah, məni hifz et, Sənə pənah gətirmişəm.
Tituli inscriptio, ipsi David. Conserva me, Domine, quoniam speravi in te.
2 Rəbbə dedim: «Mənim Xudavəndim Sənsən. Səndən başqa mənim xoşbəxtliyim yoxdur.
Dixi Domino: Deus meus es tu, quoniam bonorum meorum non eges.
3 Yer üzünün müqəddəsləri isə nəcib insanlardır, Yalnız belələrindən zövq alıram.
Sanctis qui sunt in terra ejus, mirificavit omnes voluntates meas in eis.
4 Yad allahların ardınca qaçanların dərdi artacaq, Onlar üçün qan təqdimləri vermərəm, Adlarını dilimə gətirmərəm.
Multiplicatæ sunt infirmitates eorum: postea acceleraverunt. Non congregabo conventicula eorum de sanguinibus, nec memor ero nominum eorum per labia mea.
5 Ya Rəbb, mənim qismətimsən, kasama düşən paysan, Püşkümə düşən Səndən asılıdır.
Dominus pars hæreditatis meæ, et calicis mei: tu es qui restitues hæreditatem meam mihi.
6 Qismətimə gözəl yerlər düşdü, Bəli, mənə nemət nəsib oldu.
Funes ceciderunt mihi in præclaris; etenim hæreditas mea præclara est mihi.
7 Mənə nəsihət verən Rəbbə alqış edirəm, Hətta gecələr də vicdanım mənə ağıl öyrədir.
Benedicam Dominum qui tribuit mihi intellectum; insuper et usque ad noctem increpuerunt me renes mei.
8 Rəbbə həmişə üz tutmuşam, Sağımda olduğu üçün sarsılmaram.
Providebam Dominum in conspectu meo semper: quoniam a dextris est mihi, ne commovear.
9 Elə bunun üçün qəlbim sevinir, ruhum şad olur, Cismim əmin-amanlıqda yaşayır.
Propter hoc lætatum est cor meum, et exsultavit lingua mea; insuper et caro mea requiescet in spe.
10 Çünki məni ölülər diyarına atmazsan, Mömin insanını qəbirə salmazsan. (Sheol )
Quoniam non derelinques animam meam in inferno, nec dabis sanctum tuum videre corruptionem. (Sheol )
11 Mənə həyat yolunu öyrədirsən, Doyunca sevinc Sənin hüzurundadır, Sağ əlində hər zaman səadət var».
Notas mihi fecisti vias vitæ; adimplebis me lætitia cum vultu tuo: delectationes in dextera tua usque in finem.