< Zəbur 147 >
1 Rəbbə həmd edin! Allahımızı tərənnüm etmək nə qədər yaxşıdır! O buna layiqdir, Ona həmdlər söyləmək xoşdur!
Hvalite Gospoda, kajti dobro je peti hvalnice našemu Bogu, kajti to je prijetno in hvala je ljubka.
2 Rəbb Yerusəlimi bərpa edər, İsrailin əsarətdə olanlarını yığıb-gətirər.
Gospod je zgradil Jeruzalem; skupaj zbira Izraelove pregnance.
3 O, sınıq qəlblərə şəfa verər, Yaralarını sarıyar.
Ozdravlja potrte v srcu in povezuje njihove rane.
4 Ulduzların sayını hesablar, Hər birini öz adı ilə çağırar.
Šteje število zvezd, vse jih kliče po njihovih imenih.
5 Xudavəndimiz əzəmətlidir, Qüvvəti çoxdur, dərrakəsi hədsizdir!
Velik je naš Gospod in zelo močan, njegovo razumevanje je neskončno.
6 Rəbb məzlumları ayağa qaldırar, Pisləri isə toz-torpaq içinə atar.
Gospod dviguje krotke; zlobne podira k tlom.
7 Rəbbə şükür nəğməsi söyləyin, Allahımızı lira ilə tərənnüm edin!
Pojte Gospodu z zahvaljevanjem, našemu Bogu pojte hvalo na harfo,
8 O, göyləri buludlarla bürüyər, Yer üzünü yağışla təmin edər, Dağlarda ot bitirər.
ki nebo pokriva z oblaki, ki za zemljo pripravlja dež, ki daje travi, da raste po gorah.
9 O, heyvanlara yem verər, Çığırışan quzğun balalarını yemlər.
On daje živali njeno hrano in mladim krokarjem, ki kličejo.
10 O, güclü atlardan zövq almaz, Qüvvətli addımlardan razı qalmaz.
Ne razveseljuje se v moči konja. Ne veseli se človeških nog.
11 Amma Rəbb Ondan qorxanlardan, Onun məhəbbətinə ümid bağlayanlardan razı qalar.
Gospod se veseli tistih, ki se ga bojijo, tistih, ki upajo v njegovo usmiljenje.
12 Ey Yerusəlim, Rəbbi mədh et! Ey Sion, Allahına həmd et!
Hvali Gospoda, oh Jeruzalem, hvali svojega Boga, oh Sion.
13 Çünki darvazalarının cəftələrini bərkidər, Sənin əhalinə bərəkət verər.
Kajti utrjuje zapahe tvojih velikih vrat, tvoje otroke je blagoslovil znotraj tebe.
14 Sərhədinə əmin-amanlıq, Sənə doyunca əla taxıl yetirər.
Na tvojih mejah daje mir in te nasičuje z najodličnejšo pšenico.
15 Kəlamını yer üzünə yollar, Onun sözü tez yayılar.
Svojo zapoved pošilja na zemljo; njegova beseda teče zelo naglo.
16 Ağ yun kimi qar yağdırar, Kül kimi qırov salar.
Sneg daje kakor volno, slano razsiplje kakor pepel.
17 Parça-parça dolu tökər. Onun soyuğuna kim dözə bilər?
Svoj led meče kakor koščke; kdo lahko obstane pred njegovim mrazom?
18 Buyruq verəndə buz əriyər, Külək əsdirəndə sular sel tək axar.
Razpošilja svojo besedo in jih topi; svojemu vetru povzroča, da piha in vodam, [da] tečejo.
19 O, Yaqub nəslinə sözlərini, İsraillilərə qanun və hökmlərini bildirir.
Svojo besedo kaže Jakobu, svoje zakone in svoje sodbe Izraelu.
20 Başqa millətlər üçün belə etməyib, Heç birinə hökmlərini bildirməyib. Rəbbə həmd edin!
Z nobenim narodom ni tako postopal in glede njegovih sodb, jih oni niso spoznali. Hvalite Gospoda.