< Zəbur 147 >

1 Rəbbə həmd edin! Allahımızı tərənnüm etmək nə qədər yaxşıdır! O buna layiqdir, Ona həmdlər söyləmək xoşdur!
Аллилуия. Хвалите Господа, ибо благо петь Богу нашему, ибо это сладостно, - хвала подобающая.
2 Rəbb Yerusəlimi bərpa edər, İsrailin əsarətdə olanlarını yığıb-gətirər.
Господь созидает Иерусалим, собирает изгнанников Израиля.
3 O, sınıq qəlblərə şəfa verər, Yaralarını sarıyar.
Он исцеляет сокрушенных сердцем и врачует скорби их;
4 Ulduzların sayını hesablar, Hər birini öz adı ilə çağırar.
исчисляет количество звезд; всех их называет именами их.
5 Xudavəndimiz əzəmətlidir, Qüvvəti çoxdur, dərrakəsi hədsizdir!
Велик Господь наш и велика крепость Его, и разум Его неизмерим.
6 Rəbb məzlumları ayağa qaldırar, Pisləri isə toz-torpaq içinə atar.
Смиренных возвышает Господь, а нечестивых унижает до земли.
7 Rəbbə şükür nəğməsi söyləyin, Allahımızı lira ilə tərənnüm edin!
Пойте поочередно славословие Господу; пойте Богу нашему на гуслях.
8 O, göyləri buludlarla bürüyər, Yer üzünü yağışla təmin edər, Dağlarda ot bitirər.
Он покрывает небо облаками, приготовляет для земли дождь, произращает на горах траву и злак на пользу человеку;
9 O, heyvanlara yem verər, Çığırışan quzğun balalarını yemlər.
дает скоту пищу его и птенцам ворона, взывающим к Нему.
10 O, güclü atlardan zövq almaz, Qüvvətli addımlardan razı qalmaz.
Не на силу коня смотрит Он, не к быстроте ног человеческих благоволит, -
11 Amma Rəbb Ondan qorxanlardan, Onun məhəbbətinə ümid bağlayanlardan razı qalar.
благоволит Господь к боящимся Его, к уповающим на милость Его.
12 Ey Yerusəlim, Rəbbi mədh et! Ey Sion, Allahına həmd et!
Аллилуия. Хвали, Иерусалим, Господа; хвали, Сион, Бога твоего,
13 Çünki darvazalarının cəftələrini bərkidər, Sənin əhalinə bərəkət verər.
ибо Он укрепляет вереи ворот твоих, благословляет сынов твоих среди тебя;
14 Sərhədinə əmin-amanlıq, Sənə doyunca əla taxıl yetirər.
утверждает в пределах твоих мир; туком пшеницы насыщает тебя;
15 Kəlamını yer üzünə yollar, Onun sözü tez yayılar.
посылает слово Свое на землю; быстро течет слово Его;
16 Ağ yun kimi qar yağdırar, Kül kimi qırov salar.
дает снег, как волну; сыплет иней, как пепел;
17 Parça-parça dolu tökər. Onun soyuğuna kim dözə bilər?
бросает град Свой кусками; перед морозом Его кто устоит?
18 Buyruq verəndə buz əriyər, Külək əsdirəndə sular sel tək axar.
Пошлет слово Свое, и все растает; подует ветром Своим, и потекут воды.
19 O, Yaqub nəslinə sözlərini, İsraillilərə qanun və hökmlərini bildirir.
Он возвестил слово Свое Иакову, уставы Свои и суды Свои Израилю.
20 Başqa millətlər üçün belə etməyib, Heç birinə hökmlərini bildirməyib. Rəbbə həmd edin!
Не сделал Он того никакому другому народу, и судов Его они не знают. Аллилуия.

< Zəbur 147 >