< Zəbur 147 >

1 Rəbbə həmd edin! Allahımızı tərənnüm etmək nə qədər yaxşıdır! O buna layiqdir, Ona həmdlər söyləmək xoşdur!
Louvai ao Senhor, porque é bom cantar louvores ao nosso Deus, porque é agradável; decoroso é o louvor.
2 Rəbb Yerusəlimi bərpa edər, İsrailin əsarətdə olanlarını yığıb-gətirər.
O Senhor edifica a Jerusalém, congrega os dispersos de Israel.
3 O, sınıq qəlblərə şəfa verər, Yaralarını sarıyar.
Sara os quebrantados de coração, e lhes ata as suas feridas.
4 Ulduzların sayını hesablar, Hər birini öz adı ilə çağırar.
Conta o número das estrelas, chama-as a todas pelos seus nomes.
5 Xudavəndimiz əzəmətlidir, Qüvvəti çoxdur, dərrakəsi hədsizdir!
Grande é o nosso Senhor, e de grande poder; o seu entendimento é infinito.
6 Rəbb məzlumları ayağa qaldırar, Pisləri isə toz-torpaq içinə atar.
O Senhor eleva os humildes, e abate os ímpios até à terra.
7 Rəbbə şükür nəğməsi söyləyin, Allahımızı lira ilə tərənnüm edin!
Cantai ao Senhor em ação de graça; cantai louvores ao nosso Deus sobre a harpa.
8 O, göyləri buludlarla bürüyər, Yer üzünü yağışla təmin edər, Dağlarda ot bitirər.
Ele é o que cobre o céu de nuvens, o que prepara a chuva para a terra, e o que faz produzir erva sobre os montes.
9 O, heyvanlara yem verər, Çığırışan quzğun balalarını yemlər.
O que dá aos animais o seu sustento, e aos filhos dos corvos, quando clamam.
10 O, güclü atlardan zövq almaz, Qüvvətli addımlardan razı qalmaz.
Não se deleita na força do cavalo, nem se compraz nas pernas do varão.
11 Amma Rəbb Ondan qorxanlardan, Onun məhəbbətinə ümid bağlayanlardan razı qalar.
O Senhor se agrada dos que o temem e dos que esperam na sua misericórdia.
12 Ey Yerusəlim, Rəbbi mədh et! Ey Sion, Allahına həmd et!
Louva, ó Jerusalém, ao Senhor; louva, ó Sião, ao teu Deus.
13 Çünki darvazalarının cəftələrini bərkidər, Sənin əhalinə bərəkət verər.
Porque fortaleceu os ferrolhos das tuas portas; abençôa aos teus filhos dentro de ti.
14 Sərhədinə əmin-amanlıq, Sənə doyunca əla taxıl yetirər.
Ele é o que põe em paz os teus termos, e da flôr da farinha te farta.
15 Kəlamını yer üzünə yollar, Onun sözü tez yayılar.
O que envia o seu mandamento à terra, a sua palavra corre velozmente.
16 Ağ yun kimi qar yağdırar, Kül kimi qırov salar.
O que dá a neve como lã, esparge a geada como cinza.
17 Parça-parça dolu tökər. Onun soyuğuna kim dözə bilər?
O que lança o seu gelo em pedaços; quem pode resistir ao seu frio?
18 Buyruq verəndə buz əriyər, Külək əsdirəndə sular sel tək axar.
Manda a sua palavra, e os faz derreter; faz soprar o vento, e correm as águas.
19 O, Yaqub nəslinə sözlərini, İsraillilərə qanun və hökmlərini bildirir.
Mostra a sua palavra a Jacob, os seus estatutos e os seus juízos a Israel.
20 Başqa millətlər üçün belə etməyib, Heç birinə hökmlərini bildirməyib. Rəbbə həmd edin!
Não fez assim a nenhuma outra nação; e, enquanto aos seus juízos, não os conhecem. louvai ao Senhor.

< Zəbur 147 >