Zəbur 147
1 Rəbbə həmd edin! Allahımızı tərənnüm etmək nə qədər yaxşıdır! O buna layiqdir, Ona həmdlər söyləmək xoşdur!
Chwalcie PANA, bo dobrze [jest] śpiewać naszemu Bogu; jest [to] bowiem miłe i piękna jest chwała.
2 Rəbb Yerusəlimi bərpa edər, İsrailin əsarətdə olanlarını yığıb-gətirər.
PAN buduje Jeruzalem [i] gromadzi rozproszonych Izraela.
3 O, sınıq qəlblərə şəfa verər, Yaralarını sarıyar.
On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.
4 Ulduzların sayını hesablar, Hər birini öz adı ilə çağırar.
On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu.
5 Xudavəndimiz əzəmətlidir, Qüvvəti çoxdur, dərrakəsi hədsizdir!
Wielki [jest] nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona.
6 Rəbb məzlumları ayağa qaldırar, Pisləri isə toz-torpaq içinə atar.
PAN podnosi pokornych, [a] niegodziwych poniża aż do ziemi.
7 Rəbbə şükür nəğməsi söyləyin, Allahımızı lira ilə tərənnüm edin!
Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy;
8 O, göyləri buludlarla bürüyər, Yer üzünü yağışla təmin edər, Dağlarda ot bitirər.
Który okrywa niebiosa obłokami [i] przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach;
9 O, heyvanlara yem verər, Çığırışan quzğun balalarını yemlər.
Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym [do niego].
10 O, güclü atlardan zövq almaz, Qüvvətli addımlardan razı qalmaz.
Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny.
11 Amma Rəbb Ondan qorxanlardan, Onun məhəbbətinə ümid bağlayanlardan razı qalar.
PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.
12 Ey Yerusəlim, Rəbbi mədh et! Ey Sion, Allahına həmd et!
Chwal PANA, Jeruzalem; chwal swego Boga, Syjonie.
13 Çünki darvazalarının cəftələrini bərkidər, Sənin əhalinə bərəkət verər.
On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie.
14 Sərhədinə əmin-amanlıq, Sənə doyunca əla taxıl yetirər.
Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą.
15 Kəlamını yer üzünə yollar, Onun sözü tez yayılar.
On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo.
16 Ağ yun kimi qar yağdırar, Kül kimi qırov salar.
On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół.
17 Parça-parça dolu tökər. Onun soyuğuna kim dözə bilər?
Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem?
18 Buyruq verəndə buz əriyər, Külək əsdirəndə sular sel tək axar.
Posyła swoje słowo i [lody] topnieją; wionie swym wiatrem i wody spływają.
19 O, Yaqub nəslinə sözlərini, İsraillilərə qanun və hökmlərini bildirir.
Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi.
20 Başqa millətlər üçün belə etməyib, Heç birinə hökmlərini bildirməyib. Rəbbə həmd edin!
Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.
