Zəbur 147

1 Rəbbə həmd edin! Allahımızı tərənnüm etmək nə qədər yaxşıdır! O buna layiqdir, Ona həmdlər söyləmək xoşdur!

Lov Herren! For det er godt å lovsynge vår Gud, det er liflig, lovsang sømmer sig.

2 Rəbb Yerusəlimi bərpa edər, İsrailin əsarətdə olanlarını yığıb-gətirər.

Herren bygger Jerusalem, de bortdrevne av Israel samler han.

3 O, sınıq qəlblərə şəfa verər, Yaralarını sarıyar.

Han helbreder dem som har et sønderknust hjerte, og forbinder deres smertefulle sår.

4 Ulduzların sayını hesablar, Hər birini öz adı ilə çağırar.

Han fastsetter stjernenes tall, han gir dem alle navn.

5 Xudavəndimiz əzəmətlidir, Qüvvəti çoxdur, dərrakəsi hədsizdir!

Vår Herre er stor og rik på kraft; på hans forstand er det intet mål.

6 Rəbb məzlumları ayağa qaldırar, Pisləri isə toz-torpaq içinə atar.

Herren holder de saktmodige oppe, bøier de ugudelige ned til jorden.

7 Rəbbə şükür nəğməsi söyləyin, Allahımızı lira ilə tərənnüm edin!

Svar Herren med takksigelse, lovsyng vår Gud til citar,

8 O, göyləri buludlarla bürüyər, Yer üzünü yağışla təmin edər, Dağlarda ot bitirər.

ham som dekker himmelen med skyer, som lager regn for jorden, som lar gress spire frem på fjellene!

9 O, heyvanlara yem verər, Çığırışan quzğun balalarını yemlər.

Han gir feet dets føde, ravneungene som roper.

10 O, güclü atlardan zövq almaz, Qüvvətli addımlardan razı qalmaz.

Han har ikke lyst til hestens styrke, han har ikke behag i mannens ben.

11 Amma Rəbb Ondan qorxanlardan, Onun məhəbbətinə ümid bağlayanlardan razı qalar.

Herren har behag i dem som frykter ham, som venter på hans miskunnhet.

12 Ey Yerusəlim, Rəbbi mədh et! Ey Sion, Allahına həmd et!

Pris Herren, Jerusalem, lov din Gud, Sion!

13 Çünki darvazalarının cəftələrini bərkidər, Sənin əhalinə bərəkət verər.

For han har gjort dine portstenger faste, han har velsignet dine barn i dig.

14 Sərhədinə əmin-amanlıq, Sənə doyunca əla taxıl yetirər.

Han er den som gir dine grenser fred, metter dig med den beste hvete.

15 Kəlamını yer üzünə yollar, Onun sözü tez yayılar.

Han er den som sender sin tale til jorden; såre hastig løper hans ord.

16 Ağ yun kimi qar yağdırar, Kül kimi qırov salar.

Han er den som gir sne som ull, strør ut rim som aske.

17 Parça-parça dolu tökər. Onun soyuğuna kim dözə bilər?

Han kaster sin is ut som småstykker; hvem kan stå for hans kulde?

18 Buyruq verəndə buz əriyər, Külək əsdirəndə sular sel tək axar.

Han sender sitt ord og smelter dem; han lar sin vind blåse, da rinner vannene.

19 O, Yaqub nəslinə sözlərini, İsraillilərə qanun və hökmlərini bildirir.

Han kunngjorde Jakob sitt ord, Israel sine bud og sine lover;

20 Başqa millətlər üçün belə etməyib, Heç birinə hökmlərini bildirməyib. Rəbbə həmd edin!

så har han ikke gjort mot noget hedningefolk, og lover kjenner de ikke. Halleluja!