< Zəbur 147 >

1 Rəbbə həmd edin! Allahımızı tərənnüm etmək nə qədər yaxşıdır! O buna layiqdir, Ona həmdlər söyləmək xoşdur!
Mutendereze Mukama! Kubanga kirungi okutenderezanga Katonda waffe; kubanga ajjudde ekisa, n’oluyimba olw’okumutenderezanga lumusaanira.
2 Rəbb Yerusəlimi bərpa edər, İsrailin əsarətdə olanlarını yığıb-gətirər.
Mukama azimba Yerusaalemi; era akuŋŋaanya Abayisirayiri abaali mu buwaŋŋanguse.
3 O, sınıq qəlblərə şəfa verər, Yaralarını sarıyar.
Azzaamu amaanyi abo abalina emitima egimenyese, era ajjanjaba ebiwundu byabwe.
4 Ulduzların sayını hesablar, Hər birini öz adı ilə çağırar.
Mukama ategeka omuwendo gw’emmunyeenye; era buli emu n’agituuma erinnya.
5 Xudavəndimiz əzəmətlidir, Qüvvəti çoxdur, dərrakəsi hədsizdir!
Mukama waffe mukulu era wa kitiibwa; amaanyi g’obuyinza bwe tegatendeka, n’okutegeera kwe tekuliiko kkomo.
6 Rəbb məzlumları ayağa qaldırar, Pisləri isə toz-torpaq içinə atar.
Mukama awanirira abawombeefu, naye abakola ebibi abasuulira ddala wansi.
7 Rəbbə şükür nəğməsi söyləyin, Allahımızı lira ilə tərənnüm edin!
Muyimbire Mukama ennyimba ez’okumwebaza; mumukubire entongooli ezivuga obulungi.
8 O, göyləri buludlarla bürüyər, Yer üzünü yağışla təmin edər, Dağlarda ot bitirər.
Mukama abikka eggulu n’ebire, ensi agitonnyeseza enkuba, n’ameza omuddo ne gukula ku nsozi.
9 O, heyvanlara yem verər, Çığırışan quzğun balalarını yemlər.
Ente aziwa emmere, ne bannamuŋŋoona abato abakaaba abaliisa.
10 O, güclü atlardan zövq almaz, Qüvvətli addımlardan razı qalmaz.
Essanyu lya Mukama teriri mu maanyi ga mbalaasi, wadde mu magulu g’omuntu,
11 Amma Rəbb Ondan qorxanlardan, Onun məhəbbətinə ümid bağlayanlardan razı qalar.
wabula Mukama asanyukira abo abamussaamu ekitiibwa, era abalina essuubi mu kwagala kwe okutaggwaawo.
12 Ey Yerusəlim, Rəbbi mədh et! Ey Sion, Allahına həmd et!
Tendereza Mukama ggwe Yerusaalemi, tendereza Katonda wo ggwe Sayuuni,
13 Çünki darvazalarının cəftələrini bərkidər, Sənin əhalinə bərəkət verər.
kubanga ebisiba enzigi zo, ye abinyweza, n’abantu bo abasulamu n’abawa omukisa.
14 Sərhədinə əmin-amanlıq, Sənə doyunca əla taxıl yetirər.
Aleeta emirembe ku nsalo zo; n’akukkusa eŋŋaano esinga obulungi.
15 Kəlamını yer üzünə yollar, Onun sözü tez yayılar.
Aweereza ekiragiro kye ku nsi; ekigambo kye ne kibuna mangu.
16 Ağ yun kimi qar yağdırar, Kül kimi qırov salar.
Ayaliira omuzira ku ttaka ne gutukula ng’ebyoya by’endiga enjeru, n’omusulo ogukutte n’agusaasaanya ng’evvu.
17 Parça-parça dolu tökər. Onun soyuğuna kim dözə bilər?
Omuzira agukanyuga ng’obuyinjayinja; bw’aleeta obutiti ani ayinza okubusobola?
18 Buyruq verəndə buz əriyər, Külək əsdirəndə sular sel tək axar.
Mukama aweereza ekigambo kye, omuzira ne gusaanuuka; n’akunsa empewo, amazzi ne gakulukuta.
19 O, Yaqub nəslinə sözlərini, İsraillilərə qanun və hökmlərini bildirir.
Yategeeza Yakobo ekigambo kye; Isirayiri n’amanya amateeka ga Mukama n’ebiragiro bye.
20 Başqa millətlər üçün belə etməyib, Heç birinə hökmlərini bildirməyib. Rəbbə həmd edin!
Tewali ggwanga na limu lye yali akolaganye nalyo bw’atyo; amawanga amalala tegamanyi mateeka ge. Mutendereze Mukama!

< Zəbur 147 >