Zəbur 147
1 Rəbbə həmd edin! Allahımızı tərənnüm etmək nə qədər yaxşıdır! O buna layiqdir, Ona həmdlər söyləmək xoşdur!
Alleluia. Laudate Dominum quoniam bonus est psalmus: Deo nostro sit iucunda, decoraque laudatio.
2 Rəbb Yerusəlimi bərpa edər, İsrailin əsarətdə olanlarını yığıb-gətirər.
Ædificans Ierusalem Dominus: dispersiones Israelis congregabit.
3 O, sınıq qəlblərə şəfa verər, Yaralarını sarıyar.
Qui sanat contritos corde: et alligat contritiones eorum.
4 Ulduzların sayını hesablar, Hər birini öz adı ilə çağırar.
Qui numerat multitudinem stellarum: et omnibus eis nomina vocat.
5 Xudavəndimiz əzəmətlidir, Qüvvəti çoxdur, dərrakəsi hədsizdir!
Magnus Dominus noster, et magna virtus eius: et sapientiæ eius non est numerus.
6 Rəbb məzlumları ayağa qaldırar, Pisləri isə toz-torpaq içinə atar.
Suscipiens mansuetos Dominus: humilians autem peccatores usque ad terram.
7 Rəbbə şükür nəğməsi söyləyin, Allahımızı lira ilə tərənnüm edin!
Præcinite Domino in confessione: psallite Deo nostro in cithara.
8 O, göyləri buludlarla bürüyər, Yer üzünü yağışla təmin edər, Dağlarda ot bitirər.
Qui operit cælum nubibus: et parat terræ pluviam. Qui producit in montibus fœnum: et herbam servituti hominum.
9 O, heyvanlara yem verər, Çığırışan quzğun balalarını yemlər.
Qui dat iumentis escam ipsorum: et pullis corvorum invocantibus eum.
10 O, güclü atlardan zövq almaz, Qüvvətli addımlardan razı qalmaz.
Non in fortitudine equi voluntatem habebit: nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
11 Amma Rəbb Ondan qorxanlardan, Onun məhəbbətinə ümid bağlayanlardan razı qalar.
Beneplacitum est Domino super timentes eum: et in eis, qui sperant super misericordia eius.
12 Ey Yerusəlim, Rəbbi mədh et! Ey Sion, Allahına həmd et!
Alleluia. Lauda Ierusalem Dominum: lauda Deum tuum Sion.
13 Çünki darvazalarının cəftələrini bərkidər, Sənin əhalinə bərəkət verər.
Quoniam confortavit seras portarum tuarum: benedixit filiis tuis in te.
14 Sərhədinə əmin-amanlıq, Sənə doyunca əla taxıl yetirər.
Qui posuit fines tuos pacem: et adipe frumenti satiat te.
15 Kəlamını yer üzünə yollar, Onun sözü tez yayılar.
Qui emittit eloquium suum terræ: velociter currit sermo eius.
16 Ağ yun kimi qar yağdırar, Kül kimi qırov salar.
Qui dat nivem sicut lanam: nebulam sicut cinerem spargit.
17 Parça-parça dolu tökər. Onun soyuğuna kim dözə bilər?
Mittit crystallum suum sicut buccellas: ante faciem frigoris eius quis sustinebit?
18 Buyruq verəndə buz əriyər, Külək əsdirəndə sular sel tək axar.
Emittet verbum suum, et liquefaciet ea: flabit Spiritus eius, et fluent aquæ.
19 O, Yaqub nəslinə sözlərini, İsraillilərə qanun və hökmlərini bildirir.
Qui annunciat verbum suum Iacob: iustitias, et iudicia sua Israel.
20 Başqa millətlər üçün belə etməyib, Heç birinə hökmlərini bildirməyib. Rəbbə həmd edin!
Non fecit taliter omni nationi: et iudicia sua non manifestavit eis. Alleluia.
