Zəbur 147
1 Rəbbə həmd edin! Allahımızı tərənnüm etmək nə qədər yaxşıdır! O buna layiqdir, Ona həmdlər söyləmək xoşdur!
Lodate l’Eterno, perché è cosa buona salmeggiare al nostro Dio; perché è cosa dolce, e la lode è convenevole.
2 Rəbb Yerusəlimi bərpa edər, İsrailin əsarətdə olanlarını yığıb-gətirər.
L’Eterno edifica Gerusalemme, raccoglie i dispersi d’Israele;
3 O, sınıq qəlblərə şəfa verər, Yaralarını sarıyar.
egli guarisce chi ha il cuor rotto, e fascia le loro piaghe.
4 Ulduzların sayını hesablar, Hər birini öz adı ilə çağırar.
Egli conta il numero delle stelle, le chiama tutte per nome.
5 Xudavəndimiz əzəmətlidir, Qüvvəti çoxdur, dərrakəsi hədsizdir!
Grande è il Signor nostro, e immenso è il suo potere; la sua intelligenza è infinita.
6 Rəbb məzlumları ayağa qaldırar, Pisləri isə toz-torpaq içinə atar.
L’Eterno sostiene gli umili, ma abbatte gli empi fino a terra.
7 Rəbbə şükür nəğməsi söyləyin, Allahımızı lira ilə tərənnüm edin!
Cantate all’Eterno inni di lode, salmeggiate con la cetra all’Iddio nostro,
8 O, göyləri buludlarla bürüyər, Yer üzünü yağışla təmin edər, Dağlarda ot bitirər.
che cuopre il cielo di nuvole, prepara la pioggia per la terra, e fa germogliare l’erba sui monti.
9 O, heyvanlara yem verər, Çığırışan quzğun balalarını yemlər.
Egli dà la pastura al bestiame e ai piccini dei corvi che gridano.
10 O, güclü atlardan zövq almaz, Qüvvətli addımlardan razı qalmaz.
Egli non si compiace della forza del cavallo, non prende piacere nelle gambe dell’uomo.
11 Amma Rəbb Ondan qorxanlardan, Onun məhəbbətinə ümid bağlayanlardan razı qalar.
L’Eterno prende piacere in quelli che lo temono, in quelli che sperano nella sua benignità.
12 Ey Yerusəlim, Rəbbi mədh et! Ey Sion, Allahına həmd et!
Celebra l’Eterno, o Gerusalemme! Loda il tuo Dio, o Sion!
13 Çünki darvazalarının cəftələrini bərkidər, Sənin əhalinə bərəkət verər.
Perch’egli ha rinforzato le sbarre delle tue porte, ha benedetto i tuoi figliuoli in mezzo a te.
14 Sərhədinə əmin-amanlıq, Sənə doyunca əla taxıl yetirər.
Egli mantiene la pace entro i tuoi confini, ti sazia col frumento più fino.
15 Kəlamını yer üzünə yollar, Onun sözü tez yayılar.
Egli manda i suoi ordini sulla terra, la sua parola corre velocissima.
16 Ağ yun kimi qar yağdırar, Kül kimi qırov salar.
Egli dà la neve a guisa di lana, sparge la brina a guisa di cenere.
17 Parça-parça dolu tökər. Onun soyuğuna kim dözə bilər?
Egli getta il suo ghiaccio come a pezzi; e chi può reggere dinanzi al suo freddo?
18 Buyruq verəndə buz əriyər, Külək əsdirəndə sular sel tək axar.
Egli manda la sua parola e li fa struggere; fa soffiare il suo vento e le acque corrono.
19 O, Yaqub nəslinə sözlərini, İsraillilərə qanun və hökmlərini bildirir.
Egli fa conoscere la sua parola a Giacobbe, i suoi statuti e i suoi decreti a Israele.
20 Başqa millətlər üçün belə etməyib, Heç birinə hökmlərini bildirməyib. Rəbbə həmd edin!
Egli non ha fatto così con tutte le nazioni; e i suoi decreti esse non li conoscono. Alleluia.
