< Zəbur 147 >

1 Rəbbə həmd edin! Allahımızı tərənnüm etmək nə qədər yaxşıdır! O buna layiqdir, Ona həmdlər söyləmək xoşdur!
Rühmet Jah, denn er ist gütig; lobsingt unserem Gott, denn er ist lieblich; es ziemt sich Lobgesang.
2 Rəbb Yerusəlimi bərpa edər, İsrailin əsarətdə olanlarını yığıb-gətirər.
Jahwe baut Jerusalem wieder auf, er sammelt die Versprengten Israels.
3 O, sınıq qəlblərə şəfa verər, Yaralarını sarıyar.
Er heilt, die zerbrochenes Herzens sind, und verbindet ihre Wunden.
4 Ulduzların sayını hesablar, Hər birini öz adı ilə çağırar.
Er bestimmt den Sternen eine Zahl, er ruft sie alle mit Namen.
5 Xudavəndimiz əzəmətlidir, Qüvvəti çoxdur, dərrakəsi hədsizdir!
Groß ist unser Herr und reich an Macht; seine Einsicht ist ohne Maß.
6 Rəbb məzlumları ayağa qaldırar, Pisləri isə toz-torpaq içinə atar.
Jahwe hält die Gebeugten aufrecht, erniedrigt die Gottlosen bis auf den Boden.
7 Rəbbə şükür nəğməsi söyləyin, Allahımızı lira ilə tərənnüm edin!
Singt Jahwe mit Danksagung, lobsingt unserem Gott auf der Zither!
8 O, göyləri buludlarla bürüyər, Yer üzünü yağışla təmin edər, Dağlarda ot bitirər.
Der den Himmel mit Wolken bedeckt, der Erde Regen bereitet, die Berge Gras sprossen läßt,
9 O, heyvanlara yem verər, Çığırışan quzğun balalarını yemlər.
der dem Vieh sein Futter giebt, den jungen Raben, die zu ihm schreien.
10 O, güclü atlardan zövq almaz, Qüvvətli addımlardan razı qalmaz.
Er hat nicht Lust an der Stärke des Rosses, noch an den Schenkeln des Mannes Gefallen.
11 Amma Rəbb Ondan qorxanlardan, Onun məhəbbətinə ümid bağlayanlardan razı qalar.
Jahwe hat Gefallen an denen, die ihn fürchten, die auf seine Gnade harren.
12 Ey Yerusəlim, Rəbbi mədh et! Ey Sion, Allahına həmd et!
Preise Jahwe, Jerusalem; rühme deinen Gott, o Zion!
13 Çünki darvazalarının cəftələrini bərkidər, Sənin əhalinə bərəkət verər.
Denn er hat die Riegel deiner Thore fest gemacht, deine Kinder in dir gesegnet.
14 Sərhədinə əmin-amanlıq, Sənə doyunca əla taxıl yetirər.
Er schafft deinen Grenzen Frieden, sättigt dich mit dem besten Weizen.
15 Kəlamını yer üzünə yollar, Onun sözü tez yayılar.
Er sendet sein Gebot auf Erden; gar schnell läuft sein Wort.
16 Ağ yun kimi qar yağdırar, Kül kimi qırov salar.
Er spendet Schnee wie Wolle, streut Reif wie Asche.
17 Parça-parça dolu tökər. Onun soyuğuna kim dözə bilər?
Er wirft sein Eis wie Bissen hin; wer kann vor seinem Froste bestehen?
18 Buyruq verəndə buz əriyər, Külək əsdirəndə sular sel tək axar.
Er entsendet sein Wort und läßt sie schmelzen, läßt seinen Wind wehen, da rinnen Wasser.
19 O, Yaqub nəslinə sözlərini, İsraillilərə qanun və hökmlərini bildirir.
Er that Jakob sein Wort kund, Israel seine Satzungen und Rechte.
20 Başqa millətlər üçün belə etməyib, Heç birinə hökmlərini bildirməyib. Rəbbə həmd edin!
Keinem Volk hat er also gethan und seine Rechte lehrte er sie nicht. Rühmet Jah!

< Zəbur 147 >