Zəbur 147
1 Rəbbə həmd edin! Allahımızı tərənnüm etmək nə qədər yaxşıdır! O buna layiqdir, Ona həmdlər söyləmək xoşdur!
Lobpreist den Herrn! Weil er so gut, ist unser Gott des Lobes wert; weil er so liebevoll, des Ruhmes würdig.
2 Rəbb Yerusəlimi bərpa edər, İsrailin əsarətdə olanlarını yığıb-gətirər.
Der Herr erbaut Jerusalem; er sammelt die Zerstreuten Israels.
3 O, sınıq qəlblərə şəfa verər, Yaralarını sarıyar.
Er heilet die gebrochenen Herzen und lindert ihre Schmerzen
4 Ulduzların sayını hesablar, Hər birini öz adı ilə çağırar.
Der Sterne Zahl hat er bestimmt und ruft sie all mit Namen auf.
5 Xudavəndimiz əzəmətlidir, Qüvvəti çoxdur, dərrakəsi hədsizdir!
Ja, unser Herr ist groß, gewaltig, und seine Weisheit unbeschreiblich.
6 Rəbb məzlumları ayağa qaldırar, Pisləri isə toz-torpaq içinə atar.
Der Herr hebt die Gebeugten auf; die Frevler aber beugt er in den Staub. -
7 Rəbbə şükür nəğməsi söyləyin, Allahımızı lira ilə tərənnüm edin!
So dankt dem Herrn in Wechselchören! So singet auf der Zither unserm Gott,
8 O, göyləri buludlarla bürüyər, Yer üzünü yağışla təmin edər, Dağlarda ot bitirər.
ihm, der den Himmel deckt mit Wolken und so der Erde Regen schafft, der Gras auf Bergen sprossen läßt,
9 O, heyvanlara yem verər, Çığırışan quzğun balalarını yemlər.
und der dem Wilde Futter gibt, den jungen Raben das, wonach sie rufen!
10 O, güclü atlardan zövq almaz, Qüvvətli addımlardan razı qalmaz.
Er hat nicht Lust an Rosses Stärke; nicht achtet er des Mannes Kraft.
11 Amma Rəbb Ondan qorxanlardan, Onun məhəbbətinə ümid bağlayanlardan razı qalar.
Dem Herrn gefallen, die vor ihm sich fürchten, und wer auf seine Gnade harrt. -
12 Ey Yerusəlim, Rəbbi mədh et! Ey Sion, Allahına həmd et!
Lobpreis den Herrn, Jerusalem! Lobsinge, Sion, deinem Gott!
13 Çünki darvazalarının cəftələrini bərkidər, Sənin əhalinə bərəkət verər.
Er festigt deiner Tore Riegel und segnet darin deine Söhne,
14 Sərhədinə əmin-amanlıq, Sənə doyunca əla taxıl yetirər.
und wieder gibt er deinen Grenzen Frieden und sättigt dich mit feinstem Weizen.
15 Kəlamını yer üzünə yollar, Onun sözü tez yayılar.
Zur Erde sendet er sein Wort, und schnell läuft sein Befehl.
16 Ağ yun kimi qar yağdırar, Kül kimi qırov salar.
Wie Wolle gibt er Schnee und streut den Reif wie Asche.
17 Parça-parça dolu tökər. Onun soyuğuna kim dözə bilər?
Er wirft sein Eis wie Brocken hin; vor seiner Kälte bleibt das Wasser stehen.
18 Buyruq verəndə buz əriyər, Külək əsdirəndə sular sel tək axar.
Dann sendet er sein Wort; er macht sie schmelzen. Er gibt mir leis Befehl, und sie zergehn in Wasser.
19 O, Yaqub nəslinə sözlərini, İsraillilərə qanun və hökmlərini bildirir.
Er, der sein Wort läßt Jakob hören, Gesetz und Rechte Israel.
20 Başqa millətlər üçün belə etməyib, Heç birinə hökmlərini bildirməyib. Rəbbə həmd edin!
So hat er keinem Heidenvolk getan, seine Gebote lehrte er sie nicht. Alleluja!
