< Zəbur 147 >

1 Rəbbə həmd edin! Allahımızı tərənnüm etmək nə qədər yaxşıdır! O buna layiqdir, Ona həmdlər söyləmək xoşdur!
Louez l'Etemel! car il est beau de chanter notre Dieu; c'est une douceur, la louange est séante.
2 Rəbb Yerusəlimi bərpa edər, İsrailin əsarətdə olanlarını yığıb-gətirər.
L'Éternel relève Jérusalem; Il rassemble les bannis d'Israël.
3 O, sınıq qəlblərə şəfa verər, Yaralarını sarıyar.
Il guérit ceux dont le cœur est blessé, et Il adoucit leurs douleurs.
4 Ulduzların sayını hesablar, Hər birini öz adı ilə çağırar.
Il fixe le nombre des étoiles, et à toutes Il donne leur nom.
5 Xudavəndimiz əzəmətlidir, Qüvvəti çoxdur, dərrakəsi hədsizdir!
Notre Seigneur est grand, sa puissance est immense, et son intelligence sans mesure.
6 Rəbb məzlumları ayağa qaldırar, Pisləri isə toz-torpaq içinə atar.
L'Éternel restaure les affligés, et Il humilie les impies jusques à terre.
7 Rəbbə şükür nəğməsi söyləyin, Allahımızı lira ilə tərənnüm edin!
Chantez l'Éternel en lui rendant grâces, célébrez notre Dieu avec la harpe!
8 O, göyləri buludlarla bürüyər, Yer üzünü yağışla təmin edər, Dağlarda ot bitirər.
Il couvre le ciel de nuages, prépare la pluie pour la terre, fait croître l'herbe sur les montagnes;
9 O, heyvanlara yem verər, Çığırışan quzğun balalarını yemlər.
Il donne aux animaux leur pâture, aux petits du corbeau qui appellent.
10 O, güclü atlardan zövq almaz, Qüvvətli addımlardan razı qalmaz.
Ce n'est pas la force du coursier qui lui plaît, ni les jambes du piéton qui lui sont agréables;
11 Amma Rəbb Ondan qorxanlardan, Onun məhəbbətinə ümid bağlayanlardan razı qalar.
l'Éternel se complaît dans ceux qui le craignent, dans ceux qui espèrent en sa grâce.
12 Ey Yerusəlim, Rəbbi mədh et! Ey Sion, Allahına həmd et!
Jérusalem, loue l'Éternel! Célèbre ton Dieu, ô Sion!
13 Çünki darvazalarının cəftələrini bərkidər, Sənin əhalinə bərəkət verər.
Car Il affermit les verroux de tes Portes, et bénit tes fils dans ton enceinte.
14 Sərhədinə əmin-amanlıq, Sənə doyunca əla taxıl yetirər.
Il met la paix à tes frontières, Il te rassasie de la moelle du froment.
15 Kəlamını yer üzünə yollar, Onun sözü tez yayılar.
Il envoie ses ordres à la terre, sa parole court avec célérité.
16 Ağ yun kimi qar yağdırar, Kül kimi qırov salar.
Il fait tomber la pluie, comme de la laine, et Il répand le givre, comme de la cendre.
17 Parça-parça dolu tökər. Onun soyuğuna kim dözə bilər?
Il précipite sa glace en parcelles menues; qui pourra tenir devant ses frimas?
18 Buyruq verəndə buz əriyər, Külək əsdirəndə sular sel tək axar.
Il émet sa parole, et Il les fait fondre, Il fait souffler le vent, et les eaux sont fluides.
19 O, Yaqub nəslinə sözlərini, İsraillilərə qanun və hökmlərini bildirir.
Il a révélé sa parole à Jacob, ses statuts et ses lois à Israël.
20 Başqa millətlər üçün belə etməyib, Heç birinə hökmlərini bildirməyib. Rəbbə həmd edin!
Il ne l'a pas fait pour tous les peuples, qui de ses lois n'ont point connaissance. Louez l'Éternel!

< Zəbur 147 >