< Zəbur 147 >

1 Rəbbə həmd edin! Allahımızı tərənnüm etmək nə qədər yaxşıdır! O buna layiqdir, Ona həmdlər söyləmək xoşdur!
Praise ye Jah! For [it is] good to praise our God, For pleasant — comely [is] praise.
2 Rəbb Yerusəlimi bərpa edər, İsrailin əsarətdə olanlarını yığıb-gətirər.
Building Jerusalem [is] Jehovah, The driven away of Israel He gathereth.
3 O, sınıq qəlblərə şəfa verər, Yaralarını sarıyar.
Who is giving healing to the broken of heart, And is binding up their griefs.
4 Ulduzların sayını hesablar, Hər birini öz adı ilə çağırar.
Appointing the number of the stars, To all them He giveth names.
5 Xudavəndimiz əzəmətlidir, Qüvvəti çoxdur, dərrakəsi hədsizdir!
Great [is] our Lord, and abundant in power, Of His understanding there is no narration.
6 Rəbb məzlumları ayağa qaldırar, Pisləri isə toz-torpaq içinə atar.
Jehovah is causing the meek to stand, Making low the wicked unto the earth.
7 Rəbbə şükür nəğməsi söyləyin, Allahımızı lira ilə tərənnüm edin!
Answer ye to Jehovah with thanksgiving, Sing ye to our God with a harp.
8 O, göyləri buludlarla bürüyər, Yer üzünü yağışla təmin edər, Dağlarda ot bitirər.
Who is covering the heavens with clouds, Who is preparing for the earth rain, Who is causing grass to spring up [on] mountains,
9 O, heyvanlara yem verər, Çığırışan quzğun balalarını yemlər.
Giving to the beast its food, To the young of the ravens that call.
10 O, güclü atlardan zövq almaz, Qüvvətli addımlardan razı qalmaz.
Not in the might of the horse doth He delight, Not in the legs of a man is He pleased.
11 Amma Rəbb Ondan qorxanlardan, Onun məhəbbətinə ümid bağlayanlardan razı qalar.
Jehovah is pleased with those fearing Him, With those waiting for His kindness.
12 Ey Yerusəlim, Rəbbi mədh et! Ey Sion, Allahına həmd et!
Glorify, O Jerusalem, Jehovah, Praise thy God, O Zion.
13 Çünki darvazalarının cəftələrini bərkidər, Sənin əhalinə bərəkət verər.
For He did strengthen the bars of thy gates, He hath blessed thy sons in thy midst.
14 Sərhədinə əmin-amanlıq, Sənə doyunca əla taxıl yetirər.
Who is making thy border peace, [With] the fat of wheat He satisfieth Thee.
15 Kəlamını yer üzünə yollar, Onun sözü tez yayılar.
Who is sending forth His saying [on] earth, Very speedily doth His word run.
16 Ağ yun kimi qar yağdırar, Kül kimi qırov salar.
Who is giving snow like wool, Hoar-frost as ashes He scattereth.
17 Parça-parça dolu tökər. Onun soyuğuna kim dözə bilər?
Casting forth His ice like morsels, Before His cold who doth stand?
18 Buyruq verəndə buz əriyər, Külək əsdirəndə sular sel tək axar.
He sendeth forth His word and melteth them, He causeth His wind to blow — the waters flow.
19 O, Yaqub nəslinə sözlərini, İsraillilərə qanun və hökmlərini bildirir.
Declaring His words to Jacob, His statutes and His judgments to Israel.
20 Başqa millətlər üçün belə etməyib, Heç birinə hökmlərini bildirməyib. Rəbbə həmd edin!
He hath not done so to any nation, As to judgments, they have not known them. Praise ye Jah!

< Zəbur 147 >