< Zəbur 147 >

1 Rəbbə həmd edin! Allahımızı tərənnüm etmək nə qədər yaxşıdır! O buna layiqdir, Ona həmdlər söyləmək xoşdur!
Praise ye the Lord, for it is good to sing vnto our God: for it is a pleasant thing, and praise is comely.
2 Rəbb Yerusəlimi bərpa edər, İsrailin əsarətdə olanlarını yığıb-gətirər.
The Lord doth builde vp Ierusalem, and gather together the dispersed of Israel.
3 O, sınıq qəlblərə şəfa verər, Yaralarını sarıyar.
He healeth those that are broken in heart, and bindeth vp their sores.
4 Ulduzların sayını hesablar, Hər birini öz adı ilə çağırar.
He counteth the nomber of the starres, and calleth them all by their names.
5 Xudavəndimiz əzəmətlidir, Qüvvəti çoxdur, dərrakəsi hədsizdir!
Great is our Lord, and great is his power: his wisdome is infinite.
6 Rəbb məzlumları ayağa qaldırar, Pisləri isə toz-torpaq içinə atar.
The Lord relieueth the meeke, and abaseth the wicked to the ground.
7 Rəbbə şükür nəğməsi söyləyin, Allahımızı lira ilə tərənnüm edin!
Sing vnto the Lord with prayse: sing vpon the harpe vnto our God,
8 O, göyləri buludlarla bürüyər, Yer üzünü yağışla təmin edər, Dağlarda ot bitirər.
Which couereth the heauen with cloudes, and prepareth raine for the earth, and maketh the grasse to growe vpon the mountaines:
9 O, heyvanlara yem verər, Çığırışan quzğun balalarını yemlər.
Which giueth to beasts their foode, and to the yong rauens that crie.
10 O, güclü atlardan zövq almaz, Qüvvətli addımlardan razı qalmaz.
He hath not pleasure in the strength of an horse, neither delighteth he in the legs of man.
11 Amma Rəbb Ondan qorxanlardan, Onun məhəbbətinə ümid bağlayanlardan razı qalar.
But the Lord deliteth in them that feare him, and attende vpon his mercie.
12 Ey Yerusəlim, Rəbbi mədh et! Ey Sion, Allahına həmd et!
Prayse the Lord, O Ierusalem: prayse thy God, O Zion.
13 Çünki darvazalarının cəftələrini bərkidər, Sənin əhalinə bərəkət verər.
For he hath made the barres of thy gates strong, and hath blessed thy children within thee.
14 Sərhədinə əmin-amanlıq, Sənə doyunca əla taxıl yetirər.
He setteth peace in thy borders, and satisfieth thee with the floure of wheate.
15 Kəlamını yer üzünə yollar, Onun sözü tez yayılar.
He sendeth foorth his commandement vpon earth, and his worde runneth very swiftly.
16 Ağ yun kimi qar yağdırar, Kül kimi qırov salar.
He giueth snowe like wooll, and scattereth the hoare frost like ashes.
17 Parça-parça dolu tökər. Onun soyuğuna kim dözə bilər?
He casteth foorth his yce like morsels: who can abide the colde thereof?
18 Buyruq verəndə buz əriyər, Külək əsdirəndə sular sel tək axar.
He sendeth his worde and melteth them: he causeth his winde to blowe, and the waters flowe.
19 O, Yaqub nəslinə sözlərini, İsraillilərə qanun və hökmlərini bildirir.
He sheweth his word vnto Iaakob, his statutes and his iudgements vnto Israel.
20 Başqa millətlər üçün belə etməyib, Heç birinə hökmlərini bildirməyib. Rəbbə həmd edin!
He hath not dealt so with euery nation, neither haue they knowen his iudgements. Prayse ye the Lord.

< Zəbur 147 >