< Zəbur 147 >

1 Rəbbə həmd edin! Allahımızı tərənnüm etmək nə qədər yaxşıdır! O buna layiqdir, Ona həmdlər söyləmək xoşdur!
Halleluja! Ja, det er godt at lovsynge vor Gud, ja, det er lifligt, Lovsang sømmer sig.
2 Rəbb Yerusəlimi bərpa edər, İsrailin əsarətdə olanlarını yığıb-gətirər.
HERREN bygger Jerusalem, han samler de spredte af Israel,
3 O, sınıq qəlblərə şəfa verər, Yaralarını sarıyar.
han læger dem, hvis Hjerte er sønderknust, og forbinder deres Saar;
4 Ulduzların sayını hesablar, Hər birini öz adı ilə çağırar.
han fastsætter Stjernernes Tal og giver dem alle Navn.
5 Xudavəndimiz əzəmətlidir, Qüvvəti çoxdur, dərrakəsi hədsizdir!
Vor Herre er stor og vældig, hans Indsigt er uden Maal;
6 Rəbb məzlumları ayağa qaldırar, Pisləri isə toz-torpaq içinə atar.
HERREN holder de ydmyge oppe, til Jorden bøjer han gudløse.
7 Rəbbə şükür nəğməsi söyləyin, Allahımızı lira ilə tərənnüm edin!
Syng for HERREN med Tak, leg for vor Gud paa Citer!
8 O, göyləri buludlarla bürüyər, Yer üzünü yağışla təmin edər, Dağlarda ot bitirər.
Han dækker Himlen med Skyer, sørger for Regn til Jorden, lader Græs spire frem paa Bjergene og Urter til Menneskers Brug;
9 O, heyvanlara yem verər, Çığırışan quzğun balalarını yemlər.
Føde giver han Kvæget og Ravneunger, som skriger;
10 O, güclü atlardan zövq almaz, Qüvvətli addımlardan razı qalmaz.
hans Hu staar ikke til stærke Heste, han har ikke Behag i rapfodet Mand;
11 Amma Rəbb Ondan qorxanlardan, Onun məhəbbətinə ümid bağlayanlardan razı qalar.
HERREN har Behag i dem, der frygter ham, dem, der bier paa hans Miskundhed.
12 Ey Yerusəlim, Rəbbi mədh et! Ey Sion, Allahına həmd et!
Lovpris HERREN, Jerusalem, pris, o Zion, din Gud!
13 Çünki darvazalarının cəftələrini bərkidər, Sənin əhalinə bərəkət verər.
Thi han gør dine Portstænger stærke, velsigner dine Børn i din Midte;
14 Sərhədinə əmin-amanlıq, Sənə doyunca əla taxıl yetirər.
dine Landemærker giver han Fred, mætter dig med Hvedens Fedme;
15 Kəlamını yer üzünə yollar, Onun sözü tez yayılar.
han sender sit Bud til Jorden, hastigt løber hans Ord,
16 Ağ yun kimi qar yağdırar, Kül kimi qırov salar.
han lader Sne falde ned som Uld, som Aske spreder han Rim,
17 Parça-parça dolu tökər. Onun soyuğuna kim dözə bilər?
som Brødsmuler sender han Hagl, Vandene stivner af Kulde fra ham;
18 Buyruq verəndə buz əriyər, Külək əsdirəndə sular sel tək axar.
han sender sit Ord og smelter dem, de strømmer, naar han rejser sit Vejr.
19 O, Yaqub nəslinə sözlərini, İsraillilərə qanun və hökmlərini bildirir.
Han kundgør sit Ord for Jakob, sine Vedtægter og Lovbud for Israel.
20 Başqa millətlər üçün belə etməyib, Heç birinə hökmlərini bildirməyib. Rəbbə həmd edin!
Saa gjorde han ikke mod andre Folk, dem kundgør han ingen Lovbud. Halleluja!

< Zəbur 147 >