Zəbur 147
1 Rəbbə həmd edin! Allahımızı tərənnüm etmək nə qədər yaxşıdır! O buna layiqdir, Ona həmdlər söyləmək xoşdur!
Aleluja! Hvalite Jahvu jer je dobar, pjevajte Bogu našem jer je sladak; svake hvale on je dostojan!
2 Rəbb Yerusəlimi bərpa edər, İsrailin əsarətdə olanlarını yığıb-gətirər.
Jahve gradi Jeruzalem, sabire raspršene Izraelce.
3 O, sınıq qəlblərə şəfa verər, Yaralarını sarıyar.
On liječi one koji su srca skršena i povija rane njihove.
4 Ulduzların sayını hesablar, Hər birini öz adı ilə çağırar.
On određuje broj zvijezda, svaku njezinim imenom naziva.
5 Xudavəndimiz əzəmətlidir, Qüvvəti çoxdur, dərrakəsi hədsizdir!
Velik je naš Gospodin i svesilan, nema mjere mudrosti njegovoj.
6 Rəbb məzlumları ayağa qaldırar, Pisləri isə toz-torpaq içinə atar.
Jahve pridiže ponizne, zlotvore do zemlje snizuje.
7 Rəbbə şükür nəğməsi söyləyin, Allahımızı lira ilə tərənnüm edin!
Pjevajte Jahvi pjesmu zahvalnu, svirajte na citari Bogu našem!
8 O, göyləri buludlarla bürüyər, Yer üzünü yağışla təmin edər, Dağlarda ot bitirər.
Oblacima on prekriva nebesa i zemlji kišu sprema; daje da po bregovima raste trava i bilje na službu čovjeku.
9 O, heyvanlara yem verər, Çığırışan quzğun balalarını yemlər.
On stoci hranu daje i mladim gavranima kada grakću.
10 O, güclü atlardan zövq almaz, Qüvvətli addımlardan razı qalmaz.
Za konjsku snagu on ne mari nit' mu se mile bedra čovječja.
11 Amma Rəbb Ondan qorxanlardan, Onun məhəbbətinə ümid bağlayanlardan razı qalar.
Mili su Jahvi oni koji se njega boje, koji se uzdaju u dobrotu njegovu.
12 Ey Yerusəlim, Rəbbi mədh et! Ey Sion, Allahına həmd et!
Slavi Jahvu, Jeruzaleme, hvali Boga svoga, Sione!
13 Çünki darvazalarının cəftələrini bərkidər, Sənin əhalinə bərəkət verər.
On učvrsti zasune vrata tvojih, blagoslovi u tebi tvoje sinove.
14 Sərhədinə əmin-amanlıq, Sənə doyunca əla taxıl yetirər.
On dade mir granicama tvojim, pšenicom te hrani najboljom.
15 Kəlamını yer üzünə yollar, Onun sözü tez yayılar.
Besjedu svoju šalje na zemlju, brzo trči riječ njegova.
16 Ağ yun kimi qar yağdırar, Kül kimi qırov salar.
Kao vunu snijeg razbacuje, prosipa mraz poput pepela.
17 Parça-parça dolu tökər. Onun soyuğuna kim dözə bilər?
On sipa grÓad kao zalogaje, voda mrzne od njegove studeni.
18 Buyruq verəndə buz əriyər, Külək əsdirəndə sular sel tək axar.
Riječ svoju pošalje i vode se tope; dunu vjetrom i vode otječu.
19 O, Yaqub nəslinə sözlərini, İsraillilərə qanun və hökmlərini bildirir.
Riječ svoju on objavi Jakovu, odluke svoje i zakone Izraelu.
20 Başqa millətlər üçün belə etməyib, Heç birinə hökmlərini bildirməyib. Rəbbə həmd edin!
Ne učini tako nijednom narodu: nijednom naredbe svoje ne objavi! Aleluja!
