Zəbur 146

1 Rəbbə həmd edin! Ey könlüm, Rəbbə həmd et!

Halleluja! Mi sjæl, lova Herren!

2 Ömür boyu Rəbbə həmdlər söyləyəcəyəm, Allahımı nə qədər varam, tərənnüm edəcəyəm!

Eg vil lova Herren so lenge eg liver, syngja lov for min Gud medan eg er til.

3 Əsilzadələrə, Sizi qurtara bilməyən bəşər oğluna güvənməyin.

Set ikkje lit til hovdingar, til ein menneskjeson som ikkje kann hjelpa.

4 Onlar canı çıxan kimi torpağa düşər, Niyyətləri bircə anda yox olar.

Fer hans ande ut, so vender han attende til si jord, den dagen er det ute med hans tankar.

5 Nə bəxtiyardır Yaqubun Allahından kömək alan, Yalnız Allahı Rəbbə ümid bağlayan insan!

Sæl er den som hev Jakobs Gud til hjelp, som vonar på Herren, sin Gud!

6 Odur göyləri, yeri, dənizi, dənizdəkiləri yaradan, Odur əbədi sadiq qalan.

han som hev skapa himmel og jord, havet og alt som i deim er, han som er trufast til æveleg tid,

7 O, miskinlərə haqq qazandırır, O, acları azuqə ilə doydurur. Rəbb əsirləri azad edir,

han som gjev dei nedtyngde rett, han som gjev dei hungrige brød. Herren løyser dei bundne.

8 Rəbb kor gözləri açır. Rəbb qəddi əyilənləri düzəldir, Rəbb salehləri sevir.

Herren opnar augo på dei blinde, Herren reiser dei nedbøygde, Herren elskar dei rettferdige,

9 Rəbb qəriblərə dayaq olur, Yetimi, dul qadını ayağa qaldırır, Pislərinsə yollarını dolaşdırır.

Herren varar dei framande, farlause og enkjor held han uppe, men han villar vegen for dei ugudlege.

10 Rəbb əbədi hökmranlıq edir, Ey Sion, Allahın nəsillər boyu hökm verir! Rəbbə həmd edin!

Herren skal vera konge æveleg, din Gud, Sion, frå ætt til ætt. Halleluja!