< Zəbur 139 >

1 Musiqi rəhbəri üçün. Davudun məzmuru. Ya Rəbb, məni yoxlayaraq tanıdın,
Au chef des chantres. De David. Psaume. Éternel! Tu me sondes et tu me connais,
2 Oturuşumu-duruşumu Özün bilirsən, Fikirlərimi uzaqdan duyursan.
Tu sais quand je m’assieds et quand je me lève, Tu pénètres de loin ma pensée;
3 Getməyimə, yatmağıma nəzarət edirsən, Nə yollardan keçdiyimi bilirsən.
Tu sais quand je marche et quand je me couche, Et tu pénètres toutes mes voies.
4 Sözlərimi dilə gətirməmişdən əvvəl, Ya Rəbb, hamısını tamamilə bilirsən.
Car la parole n’est pas sur ma langue, Que déjà, ô Éternel! Tu la connais entièrement.
5 Hər yandan məni əhatə etmisən, Öz əlini üzərimə qoymusan.
Tu m’entoures par derrière et par devant, Et tu mets ta main sur moi.
6 Bu bilik əsrarəngizdir, məndən yüksəkdir, Bunu dərk edə bilmərəm.
Une science aussi merveilleuse est au-dessus de ma portée, Elle est trop élevée pour que je puisse la saisir.
7 Hara gedim ki, Ruhun orada olmasın? Hara qaçım ki, hüzurunda olmayım?
Où irais-je loin de ton esprit, Et où fuirais-je loin de ta face?
8 Əgər göylərə çıxsam, Sən oradasan, Ölülər diyarında yatsam, Sən oradasan. (Sheol h7585)
Si je monte aux cieux, tu y es; Si je me couche au séjour des morts, t’y voilà. (Sheol h7585)
9 Qanad alıb gündoğana uçsam belə, Dənizi keçib günbatana qonsam belə,
Si je prends les ailes de l’aurore, Et que j’aille habiter à l’extrémité de la mer,
10 Sənin sağ əlin bələdçim olacaq, Sağ əlin məni qoruyacaq.
Là aussi ta main me conduira, Et ta droite me saisira.
11 Desəm də: «Qoy zülmət məni bürüsün, İşıq batsın, ətrafım gecəyə dönsün»,
Si je dis: Au moins les ténèbres me couvriront, La nuit devient lumière autour de moi;
12 Sənin qarşında zülmət batar, Önündə gecə də gündüz kimi nur saçar. Nurun, zülmətin Sənin üçün nə fərqi var?
Même les ténèbres ne sont pas obscures pour toi, La nuit brille comme le jour, Et les ténèbres comme la lumière.
13 Sən mənim daxili üzvlərimi yaratmısan, Mənə ana bətnində quruluş vermisən.
C’est toi qui as formé mes reins, Qui m’as tissé dans le sein de ma mère.
14 Sən məni ecazkar, əsrarəngiz yolla yaratmısan, Ona görə şükür edirəm. Nə qədər xariqəli işlər görmüsən! Bunu ürəkdən yaxşı dərk edirəm.
Je te loue de ce que je suis une créature si merveilleuse. Tes œuvres sont admirables, Et mon âme le reconnaît bien.
15 Mən gizli bir yerdə yaranarkən, Dünyanın dərin yerində yaranarkən Bədənim Səndən gizli qalmadı.
Mon corps n’était point caché devant toi, Lorsque j’ai été fait dans un lieu secret, Tissé dans les profondeurs de la terre.
16 Dünyaya gəlməzdən əvvəl Sənin gözlərin məni gördü. Ömrüm başlamazdan əvvəl Mənə təyin etdiyin hər bir günü kitabına yazmısan.
Quand je n’étais qu’une masse informe, tes yeux me voyaient; Et sur ton livre étaient tous inscrits Les jours qui m’étaient destinés, Avant qu’aucun d’eux existât.
17 Ey Allah, mənim üçün fikirlərinin qiyməti çoxdur, Onların sayı-hesabı yoxdur!
Que tes pensées, ô Dieu, me semblent impénétrables! Que le nombre en est grand!
18 Saysaydım onları, qum dənələrindən çox olardı, Oyananda yenə mən Səninləyəm.
Si je les compte, elles sont plus nombreuses que les grains de sable. Je m’éveille, et je suis encore avec toi.
19 Ey Allah, kaş ki pisləri qıraydın, Qantökənlərin hamısı məndən uzaq olaydı,
O Dieu, puisses-tu faire mourir le méchant! Hommes de sang, éloignez-vous de moi!
20 Onlar Sənə qarşı pis niyyətlə danışır, Düşmənlərin adına küfr edirlər!
Ils parlent de toi d’une manière criminelle, Ils prennent ton nom pour mentir, eux, tes ennemis!
21 Ya Rəbb, Sənə nifrət edənlərə nifrət etmərəmmi? Əleyhdarlarından ikrah etmərəmmi?
Éternel, n’aurais-je pas de la haine pour ceux qui te haïssent, Du dégoût pour ceux qui s’élèvent contre toi?
22 Onlara tamamilə nifrət edirəm, Onları özümə düşmən sayıram.
Je les hais d’une parfaite haine; Ils sont pour moi des ennemis.
23 Ey Allah, məni yoxla, qəlbimi öyrən, Sən məni sınaqdan keçirib bütün fikirlərimi bil.
Sonde-moi, ô Dieu, et connais mon cœur! Éprouve-moi, et connais mes pensées!
24 Gör qəlbimdə pisliyə yol verirəmmi? Əbədi yolda mənə rəhbər ol!
Regarde si je suis sur une mauvaise voie, Et conduis-moi sur la voie de l’éternité!

< Zəbur 139 >