< Zəbur 132 >

1 Ziyarət nəğməsi. Ya Rəbb, Davudu, Çəkdiyi bütün əzabları,
En sang ved festreisene. Herre, gi David lønn for hans møie,
2 Rəbbə etdiyi andı, Yaqubun qüdrətli Allahına etdiyi əhdi yada sal.
han som tilsvor Herren, gav Jakobs Veldige det løfte:
3 O dedi: «Öz evimdə yaşamaram, Yatağımda yatmaram,
Jeg vil ikke gå inn i mitt huses telt, jeg vil ikke stige op på min sengs leie,
4 Gözümə yuxu getməz, Gözlərimi yummaram
jeg vil ikke unne mine øine søvn, mine øielokk slummer,
5 Rəbbə layiq bir yer, Yaqubun qüdrətli Allahına bir məskən tapana qədər».
før jeg finner et sted for Herren, en bolig for Jakobs Veldige!
6 Əhd sandığının Efratada olduğunu eşitdik, Onu Yaar tarlalarında tapdıq.
Se, vi hørte om den i Efrata, vi fant den i skogsbygden.
7 Dedik: «Gəlin, Onun məkanına gedək, Kətilində səcdə edək».
Vi vil komme til hans bolig, vi vil tilbede for hans føtters skammel.
8 Ya Rəbb, qüvvənin rəmzi olan sandığınla birgə İstirahət edəcəyin yerə qalx.
Reis dig, Herre, og kom til ditt hvilested, du og din styrkes ark!
9 Kahinlərin həqiqətə bürünsün, Möminlərin Səni mədh etsin.
La dine prester klæ sig i rettferd og dine fromme rope med fryd!
10 Qulun Davudun xatirinə Məsh etdiyindən üz döndərmə.
For Davids, din tjeners skyld vise du ikke din salvedes åsyn tilbake!
11 Rəbb Davuda sədaqətlə and içdi, Bu andından dönməz: «Belindən gələn oğullarından birini Səndən sonra taxtında oturdacağam.
Herren har svoret David en sann ed, som han ikke vil gå fra: Av ditt livs frukt vil jeg sette konger på din trone;
12 Əgər övladların əhdimə, Onlara öyrədəcəyim göstərişlərə əməl edərlərsə, Onların oğulları da Sonsuza qədər sənin taxtında oturacaq».
dersom dine barn holder min pakt og mine vidnesbyrd, som jeg vil lære dem, da skal også deres barn for all tid sitte på dine trone.
13 Çünki Rəbb Sionu seçdi, Orada Öz məskənini salmaq istədi.
For Herren har utkåret Sion, han har attrådd det til sin bolig:
14 Dedi: «Bura əbədi olaraq istirahət edəcəyim yerdir, İstəyirəm ki, burada məskən salım.
Dette er mitt hvilested til evig tid; her vil jeg bo, fordi jeg har attrådd det.
15 Bu yerə bol ruzi-bərəkət verəcəyəm, Buradakı fəqirlərə doyunca ərzaq verəcəyəm.
Dets mat vil jeg velsigne, dets fattige vil jeg mette med brød,
16 Kahinlərini zəfərə bürüyəcəyəm, Möminləri sevinclə mədh oxuyacaq.
og dets prester vil jeg klæ med fryd.
17 Burada Davud sülaləsindən güclü hökmdar yetirəcəyəm, Məsh etdiyim üçün bir çıraq hazır etmişəm.
Der vil jeg la et horn vokse op for David, gjøre i stand en lampe for min salvede.
18 Düşmənlərini xəcalətə salacağam, Lakin onun tacı nur saçacaq».
Hans fiender vil jeg klæ i skam, men på ham skal hans krone stråle.

< Zəbur 132 >