Zəbur 132
1 Ziyarət nəğməsi. Ya Rəbb, Davudu, Çəkdiyi bütün əzabları,
Manst þú, Drottinn, allar þjáningar Davíðs?
2 Rəbbə etdiyi andı, Yaqubun qüdrətli Allahına etdiyi əhdi yada sal.
Hann náði ekki að hvílast, kom ekki dúr á auga.
3 O dedi: «Öz evimdə yaşamaram, Yatağımda yatmaram,
Þá kom honum í hug að reisa hús yfir örk þína,
4 Gözümə yuxu getməz, Gözlərimi yummaram
musteri fyrir hinn volduga í Ísrael.
5 Rəbbə layiq bir yer, Yaqubun qüdrətli Allahına bir məskən tapana qədər».
Og hann hét því að svo skyldi verða og sór hátíðlegan eið fyrir Drottni.
6 Əhd sandığının Efratada olduğunu eşitdik, Onu Yaar tarlalarında tapdıq.
Fyrst var örkin í Síló í Efrata og síðan í Jaar.
7 Dedik: «Gəlin, Onun məkanına gedək, Kətilində səcdə edək».
Nú fær hún stað í musterinu, bústað Guðs hér á jörð. Þar munum við falla fram og tilbiðja hann.
8 Ya Rəbb, qüvvənin rəmzi olan sandığınla birgə İstirahət edəcəyin yerə qalx.
Rís þú upp, Drottinn! Gakktu inn í musteri þitt ásamt örk þinni, tákni máttar þíns!
9 Kahinlərin həqiqətə bürünsün, Möminlərin Səni mədh etsin.
Við munum íklæða prestana hvítum skrúða, klæðum hreinleikans. Og þjóðin mun hrópa fagnaðaróp!
10 Qulun Davudun xatirinə Məsh etdiyindən üz döndərmə.
Vísaðu Davíð þjóni þínum ekki frá – konunginum sem þú útvaldir handa þjóð þinni.
11 Rəbb Davuda sədaqətlə and içdi, Bu andından dönməz: «Belindən gələn oğullarından birini Səndən sonra taxtında oturdacağam.
Þú lofaðir Davíð því að sonur hans yrði eftirmaður hans, skyldi erfa hásætið. Vissulega munt þú aldrei ganga á bak orða þinna!
12 Əgər övladların əhdimə, Onlara öyrədəcəyim göstərişlərə əməl edərlərsə, Onların oğulları da Sonsuza qədər sənin taxtında oturacaq».
Og annað fyrirheit gafstu Davíð líka: Ef afkomendur hans héldu ákvæði sáttmála þíns við þig, þá mundi konungdómurinn haldast í ætt Davíðs að eilífu.
13 Çünki Rəbb Sionu seçdi, Orada Öz məskənini salmaq istədi.
Ó, Drottinn, þú hefur útvalið Jerúsalem að bústað þínum.
14 Dedi: «Bura əbədi olaraq istirahət edəcəyim yerdir, İstəyirəm ki, burada məskən salım.
„Þetta er hvíldarstaður minn um aldur og ævi, “sagðir þú, „staðurinn sem ég hef þráð.
15 Bu yerə bol ruzi-bərəkət verəcəyəm, Buradakı fəqirlərə doyunca ərzaq verəcəyəm.
Borg þessa vil ég blessa og auðga og fátæklingar hennar fá nóg að borða.
16 Kahinlərini zəfərə bürüyəcəyəm, Möminləri sevinclə mədh oxuyacaq.
Presta hennar mun ég íklæða hjálpræði, og hinir trúuðu er þar búa munu hrópa fagnaðaróp.
17 Burada Davud sülaləsindən güclü hökmdar yetirəcəyəm, Məsh etdiyim üçün bir çıraq hazır etmişəm.
Veldi Davíðs mun aukast, og ég mun gefa honum son, eftirmann í hásæti hans.
18 Düşmənlərini xəcalətə salacağam, Lakin onun tacı nur saçacaq».
Ég hyl óvini hans skömm, en á honum skal kóróna hans ljóma.“
