Zəbur 132

1 Ziyarət nəğməsi. Ya Rəbb, Davudu, Çəkdiyi bütün əzabları,

Waƙar haurawa. Ya Ubangiji, ka tuna da Dawuda da kuma dukan irin wuyan da ya jimre.

2 Rəbbə etdiyi andı, Yaqubun qüdrətli Allahına etdiyi əhdi yada sal.

Ya yi rantsuwa ga Ubangiji ya kuma yi alkawari ga Maɗaukaki na Yaƙub cewa,

3 O dedi: «Öz evimdə yaşamaram, Yatağımda yatmaram,

“Ba zan shiga gidana ko in kwanta a gado ba,

4 Gözümə yuxu getməz, Gözlərimi yummaram

ba zan ba wa idanuna barci ba, ba gyangyaɗi wa idanuna,

5 Rəbbə layiq bir yer, Yaqubun qüdrətli Allahına bir məskən tapana qədər».

sai na sami wuri wa Ubangiji, mazauni domin Maɗaukaki na Yaƙub.”

6 Əhd sandığının Efratada olduğunu eşitdik, Onu Yaar tarlalarında tapdıq.

Mun ji haka a Efrata, muka yi ƙaro da shi a filayen Ya’ar,

7 Dedik: «Gəlin, Onun məkanına gedək, Kətilində səcdə edək».

“Bari mu tafi wurin zamansa; bari mu yi sujada a wurin sa ƙafafunsa,

8 Ya Rəbb, qüvvənin rəmzi olan sandığınla birgə İstirahət edəcəyin yerə qalx.

ka tashi, ya Ubangiji, ka kuma zo wurin hutunka, kai da akwatin alkawarin ƙarfinka.

9 Kahinlərin həqiqətə bürünsün, Möminlərin Səni mədh etsin.

Bari a suturta firistocinka da adalci; bari tsarkakanka su rera don farin ciki.”

10 Qulun Davudun xatirinə Məsh etdiyindən üz döndərmə.

Saboda Dawuda bawanka, kada ka ƙi shafaffenka.

11 Rəbb Davuda sədaqətlə and içdi, Bu andından dönməz: «Belindən gələn oğullarından birini Səndən sonra taxtında oturdacağam.

Ubangiji ya rantse wa Dawuda tabbataccen rantsuwa cewa ba zai janye ba cewa, “Ɗaya daga cikin zuriyarka zan sa a kan kursiyinka,

12 Əgər övladların əhdimə, Onlara öyrədəcəyim göstərişlərə əməl edərlərsə, Onların oğulları da Sonsuza qədər sənin taxtında oturacaq».

in’ya’yanka maza za su kiyaye alkawari da farillan da na koya musu, to’ya’yansu maza za su zauna a kan kursiyinka har abada abadin.”

13 Çünki Rəbb Sionu seçdi, Orada Öz məskənini salmaq istədi.

Gama Ubangiji ya zaɓi Sihiyona, ya so ta zama mazauninsa,

14 Dedi: «Bura əbədi olaraq istirahət edəcəyim yerdir, İstəyirəm ki, burada məskən salım.

“Wannan shi ne wurin hutuna har abada abadin; a nan zan zauna ina mulki gama ina son ta,

15 Bu yerə bol ruzi-bərəkət verəcəyəm, Buradakı fəqirlərə doyunca ərzaq verəcəyəm.

zan albarkace ta da tanade-tanade masu yawa; matalautanta za su ƙoshi da abinci.

16 Kahinlərini zəfərə bürüyəcəyəm, Möminləri sevinclə mədh oxuyacaq.

Zan suturta firistocinta da ceto, tsarkakanta kuma kullum za su rera don farin ciki.

17 Burada Davud sülaləsindən güclü hökmdar yetirəcəyəm, Məsh etdiyim üçün bir çıraq hazır etmişəm.

“A nan zan sa ƙaho ya yi girma wa Dawuda in kuma kafa fitila saboda shafaffena.

18 Düşmənlərini xəcalətə salacağam, Lakin onun tacı nur saçacaq».

Zan suturta abokan gābansa da kunya, amma rawanin da yake a kansa zai yi ta walƙiya.”