< Zəbur 129 >
1 Ziyarət nəğməsi. Qoy İsrail söyləsin: «Mənə gəncliyimdən bəri əzab verdilər.
Từ khi tôi còn thơ ấu, chúng nó thường hà hiếp tôi, Y-sơ-ra-ên đáng nói,
2 Bəli, gəncliyimdən bəri mənə əzab verdilər, Lakin məğlub edə bilmədilər.
Từ khi tôi còn thơ ấu, chúng nó thường hà hiếp tôi, Nhưng không thắng hơn tôi được.
3 Elə bil kürəyimdə kotan sürüblər, Qamçılarla bədənimə uzun-uzun şırım çəkiblər.
Các nông phu cày trên lưng tôi, Xẻ đường cày mình dài theo trên đó.
4 Rəbb isə adildir, Pislərin buxovlarını qırdı».
Ðức Giê-hô-va là công bình; Ngài đã chặt những dây kẻ ác.
5 Siona nifrət bəsləyənlərin hamısı Qoy xəcalət içində geri qovulsun!
Nguyện những kẻ ghét Si-ôn Bị hổ thẹn và lui lại sau.
6 Qoy cücərmədən solsunlar, Damda bitən ot kimi olsunlar!
Nguyện chúng nó như cỏ nơi nóc nhà, Ðã khô héo trước khi bị nhổ;
7 O, biçinçinin ovcunu, Dərz bağlayanın qucağını doldurmaz!
Ngươi gặt không nắm đầy tay mình, Kẻ bó không gom đầy ôm mình;
8 Yoldan keçən onlara belə deməz: «Rəbb sizə xeyir-dua versin, Sizə Rəbbin ismi ilə alqış olsun!»
Những kẻ lại qua cũng không nói: Nguyện phước Ðức Giê-hô-va giáng trên các ngươi! Chúng ta nhơn danh Ðức Giê-hô-va chúc phước cho các ngươi.