< Zəbur 129 >
1 Ziyarət nəğməsi. Qoy İsrail söyləsin: «Mənə gəncliyimdən bəri əzab verdilər.
O cântare a treptelor. De multe ori m-au chinuit din tinerețea mea, să spună acum Israel:
2 Bəli, gəncliyimdən bəri mənə əzab verdilər, Lakin məğlub edə bilmədilər.
De multe ori m-au chinuit din tinerețea mea, totuși nu m-au învins.
3 Elə bil kürəyimdə kotan sürüblər, Qamçılarla bədənimə uzun-uzun şırım çəkiblər.
Plugarii au arat pe spatele meu, și-au lungit brazdele.
4 Rəbb isə adildir, Pislərin buxovlarını qırdı».
DOMNUL este drept, el a tăiat în bucăți frânghiile celor stricați.
5 Siona nifrət bəsləyənlərin hamısı Qoy xəcalət içində geri qovulsun!
Să fie încurcați și întorși înapoi toți cei ce urăsc Sionul.
6 Qoy cücərmədən solsunlar, Damda bitən ot kimi olsunlar!
Să fie pe acoperișul casei ca iarba, care se ofilește înainte de a crește,
7 O, biçinçinin ovcunu, Dərz bağlayanın qucağını doldurmaz!
Cu care cosașul nu își umple mâna, nici sânul său cel ce leagă snopii.
8 Yoldan keçən onlara belə deməz: «Rəbb sizə xeyir-dua versin, Sizə Rəbbin ismi ilə alqış olsun!»
Nici trecătorii nu spun: Binecuvântarea DOMNULUI fie peste voi; vă binecuvântăm în numele DOMNULUI.