Zəbur 129

1 Ziyarət nəğməsi. Qoy İsrail söyləsin: «Mənə gəncliyimdən bəri əzab verdilər.

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

2 Bəli, gəncliyimdən bəri mənə əzab verdilər, Lakin məğlub edə bilmədilər.

«از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند.

3 Elə bil kürəyimdə kotan sürüblər, Qamçılarla bədənimə uzun-uzun şırım çəkiblər.

ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد،

4 Rəbb isə adildir, Pislərin buxovlarını qırdı».

اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.»

5 Siona nifrət bəsləyənlərin hamısı Qoy xəcalət içində geri qovulsun!

سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند!

6 Qoy cücərmədən solsunlar, Damda bitən ot kimi olsunlar!

همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد

7 O, biçinçinin ovcunu, Dərz bağlayanın qucağını doldurmaz!

و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد.

8 Yoldan keçən onlara belə deməz: «Rəbb sizə xeyir-dua versin, Sizə Rəbbin ismi ilə alqış olsun!»

رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»