< Zəbur 129 >
1 Ziyarət nəğməsi. Qoy İsrail söyləsin: «Mənə gəncliyimdən bəri əzab verdilər.
Se yon chante pou yo chante lè y'ap moute lavil Jerizalèm. Nou menm, pèp Izrayèl se pou nou rekonèt sa: Yo te fè nou pase kont mizè nou depi nou te jenn.
2 Bəli, gəncliyimdən bəri mənə əzab verdilər, Lakin məğlub edə bilmədilər.
Wi, depi nou te jenn, yo te fè nou pase kont mizè nou, men yo pa t' janm rive mete pye sou kou nou.
3 Elə bil kürəyimdə kotan sürüblər, Qamçılarla bədənimə uzun-uzun şırım çəkiblər.
Yo tonbe sou do nou, ou ta di moun k'ap bat tè pou plante.
4 Rəbb isə adildir, Pislərin buxovlarını qırdı».
Men, Seyè a pa nan patipri, li koupe kòd mechan yo te pase nan kou nou.
5 Siona nifrət bəsləyənlərin hamısı Qoy xəcalət içində geri qovulsun!
Moun ki pa vle wè moun Siyon yo, se pou yo wont, se pou yo fè bak.
6 Qoy cücərmədən solsunlar, Damda bitən ot kimi olsunlar!
Se pou yo tankou plant k'ap pouse arebò glasi: y'ap cheche anvan menm yo donnen.
7 O, biçinçinin ovcunu, Dərz bağlayanın qucağını doldurmaz!
Moun k'ap ranmase rekòt p'ap okipe yo menm, moun k'ap antre rekòt la p'ap mete yo nan pakèt li.
8 Yoldan keçən onlara belə deməz: «Rəbb sizə xeyir-dua versin, Sizə Rəbbin ismi ilə alqış olsun!»
Moun k'ap pase bò la yo p'ap di: -Se pou Seyè a beni nou! N'ap beni ou nan non Seyè a!