Zəbur 129

1 Ziyarət nəğməsi. Qoy İsrail söyləsin: «Mənə gəncliyimdən bəri əzab verdilər.

Ein Wallfahrtslied. »Sie haben mich hart bedrängt von meiner Jugend an«

2 Bəli, gəncliyimdən bəri mənə əzab verdilər, Lakin məğlub edə bilmədilər.

»sie haben mich hart bedrängt von meiner Jugend an, aber doch mich nicht überwältigt.

3 Elə bil kürəyimdə kotan sürüblər, Qamçılarla bədənimə uzun-uzun şırım çəkiblər.

Auf meinem Rücken haben die Pflüger gepflügt und lange Furchen gezogen;

4 Rəbb isə adildir, Pislərin buxovlarını qırdı».

doch der HERR ist gerecht: er hat zerhauen der Gottlosen Stricke.«

5 Siona nifrət bəsləyənlərin hamısı Qoy xəcalət içində geri qovulsun!

Zuschanden müssen werden und rückwärts weichen alle, die Zion hassen!

6 Qoy cücərmədən solsunlar, Damda bitən ot kimi olsunlar!

Sie müssen gleichen dem Gras auf den Dächern, das dürr schon ist, bevor es in Halme schießt,

7 O, biçinçinin ovcunu, Dərz bağlayanın qucağını doldurmaz!

mit dem der Schnitter seine Hand nicht füllt, noch der Garbenbinder seinen Gewandbausch,

8 Yoldan keçən onlara belə deməz: «Rəbb sizə xeyir-dua versin, Sizə Rəbbin ismi ilə alqış olsun!»

und bei dem, wer des Weges vorübergeht, nicht ruft: »Gottes Segen sei über euch! Wir segnen euch im Namen des HERRN!«