< Zəbur 129 >
1 Ziyarət nəğməsi. Qoy İsrail söyləsin: «Mənə gəncliyimdən bəri əzab verdilər.
Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;
2 Bəli, gəncliyimdən bəri mənə əzab verdilər, Lakin məğlub edə bilmədilər.
Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.
3 Elə bil kürəyimdə kotan sürüblər, Qamçılarla bədənimə uzun-uzun şırım çəkiblər.
Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.
4 Rəbb isə adildir, Pislərin buxovlarını qırdı».
De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.
5 Siona nifrət bəsləyənlərin hamısı Qoy xəcalət içində geri qovulsun!
Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.
6 Qoy cücərmədən solsunlar, Damda bitən ot kimi olsunlar!
Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;
7 O, biçinçinin ovcunu, Dərz bağlayanın qucağını doldurmaz!
Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;
8 Yoldan keçən onlara belə deməz: «Rəbb sizə xeyir-dua versin, Sizə Rəbbin ismi ilə alqış olsun!»
En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.