< Zəbur 127 >

1 Süleymanın ziyarət nəğməsi. Evi Rəbb tikməzsə, Bənnaların zəhməti boşa gedər. Şəhəri Rəbb qorumazsa, Keşikçilər boş yerə orada gözlər.
Insa-a hi Yahweh Pakai apan louleh, asahon mohseh'a asah'u ahi. Khopi ngah'a hi Yahweh Pakai ajao louleh, khongah ho pannabei a hahkhovah ahiuve.
2 Erkən qalxıb gec yatmağınız, Azuqə üçün özünüzü çox yormağınız faydasızdır. Rəbb sevdiklərinə yuxuda olanda belə, verər.
Jingkah matah'a nakipat uva jankhang gei a nehding an holna a na natoh'u pan nabei ahi, ajeh chu Yahweh Pakai in angailut achate hi a-ihmut sunguva hi ijakai agontohpeh ahibouve.
3 Övladlar Rəbbin verdiyi paydır, Bətnin bəhrəsi Onun mükafatıdır.
Veuvin, chatehi Yahweh Pakaija kon a gou ahin, naobu sunga kona aga kimu jonghi kipa thilpeh ahi.
4 İnsanın gənc ikən övladları olarsa, Bir igidin əlindəki oxlara bənzər.
Khang don laija cha kineiho hi galsatpan akhutna thal changho akichoi tobang ahi.
5 Oxdanı bu cür dolu olan nə bəxtiyardır! Darvazada əleyhdarları ilə çəkişən zaman Xəcalətli olmayacaq.
Thal chang abom dimsetna kipohpa anun nom ahi. Amachu agalmite toh thutan na munna akimuto teng gal lel hilouhel ding ahi.

< Zəbur 127 >