< Zəbur 122 >

1 Davudun ziyarət nəğməsi. Mənə «Rəbbin evinə gedək» deyilərkən sevindim.
Ɔsoroforo dwom. Dawid de. Me ne wɔn a wosee me sɛ, “Ma yɛnkɔ Awurade fi” no ani gyei.
2 Ey Yerusəlim, sənin darvazalarından keçdim, Torpağına qədəm qoydum.
Yegyinagyina wʼaponkɛse ano, Yerusalem.
3 Bu, Yerusəlim şəhəridir, Çox sıx tikilmişdir.
Wɔakyekyere Yerusalem yiye sɛ kuropɔn wahyehyɛ mu nneɛma fɛfɛ.
4 İsrail üçün verilən şəhadət naminə Qəbilələr, Rəbbin qəbilələri Rəbbin isminə şükür etmək üçün Buranı ziyarət etməyə gəlirlər.
Ɛhɔ na mmusuakuw no kɔ, Awurade mmusuakuw no, Wɔkɔkamfo Awurade din, sɛnea nhyehyɛe a wɔde ama Israel no te.
5 Hökm üçün burada taxtlar qurulub, Bu taxtlarda Davud sülaləsi oturub.
Ɛhɔ na atemmu nhengua no sisi, Dawid fi nhengua no.
6 Hamı Yerusəlim üçün sülh diləsin: «Qoy səni sevənlər dinc həyat sürsün!
Monsrɛ asomdwoe mma Yerusalem se, “Ma wɔn a wɔdɔ wo no nnya bammɔ.
7 Qoy qala divarlarının içində sülh olsun! Qoy saraylarındakılar dinc yaşasın!»
Ma asomdwoe mmra wʼafasu mu na bammɔ mmra wʼaban mu.”
8 Yoldaşlarıma, dostlarıma görə «Səndə sülh olsun!» deyirəm.
Me nuanom ne me nnamfonom nti, mɛka se, “Asomdwoe ntena wo mu.”
9 Allahımız Rəbbin evinə görə Sənə bəxtiyarlıq diləyirəm.
Awurade yɛn Nyankopɔn fi nti, mɛhwehwɛ wo yiyeyɛ.

< Zəbur 122 >