< Zəbur 122 >
1 Davudun ziyarət nəğməsi. Mənə «Rəbbin evinə gedək» deyilərkən sevindim.
En vallfartssång; av David. Jag gladdes, när man sade till mig: "Vi skola gå till HERRENS hus."
2 Ey Yerusəlim, sənin darvazalarından keçdim, Torpağına qədəm qoydum.
Våra fötter fingo träda in i dina portar, Jerusalem,
3 Bu, Yerusəlim şəhəridir, Çox sıx tikilmişdir.
Jerusalem, du nyuppbyggda stad, där hus sluter sig väl till hus,
4 İsrail üçün verilən şəhadət naminə Qəbilələr, Rəbbin qəbilələri Rəbbin isminə şükür etmək üçün Buranı ziyarət etməyə gəlirlər.
dit stammarna draga upp, HERRENS stammar, efter lagen för Israel, till att prisa HERRENS namn.
5 Hökm üçün burada taxtlar qurulub, Bu taxtlarda Davud sülaləsi oturub.
Ty där äro ställda domarstolar, stolar för Davids hus.
6 Hamı Yerusəlim üçün sülh diləsin: «Qoy səni sevənlər dinc həyat sürsün!
Önsken Jerusalem frid; ja, dem gånge väl, som älska dig.
7 Qoy qala divarlarının içində sülh olsun! Qoy saraylarındakılar dinc yaşasın!»
Frid vare inom dina murar, välgång i dina palats!
8 Yoldaşlarıma, dostlarıma görə «Səndə sülh olsun!» deyirəm.
För mina bröders och vänners skull vill jag tillsäga dig frid.
9 Allahımız Rəbbin evinə görə Sənə bəxtiyarlıq diləyirəm.
För HERRENS, vår Guds, hus' skull vill jag söka din välfärd.