< Zəbur 122 >
1 Davudun ziyarət nəğməsi. Mənə «Rəbbin evinə gedək» deyilərkən sevindim.
Обрадовах се кад ми рекоше: Хајдемо у дом Господњи!
2 Ey Yerusəlim, sənin darvazalarından keçdim, Torpağına qədəm qoydum.
Ево, стоје ноге наше на вратима твојим, Јерусалиме!
3 Bu, Yerusəlim şəhəridir, Çox sıx tikilmişdir.
Јерусалим је изидан, као град сливен у једну зграду.
4 İsrail üçün verilən şəhadət naminə Qəbilələr, Rəbbin qəbilələri Rəbbin isminə şükür etmək üçün Buranı ziyarət etməyə gəlirlər.
Онамо иду племена, племена Господња, по наредби Израиљевој да славе име Господње.
5 Hökm üçün burada taxtlar qurulub, Bu taxtlarda Davud sülaləsi oturub.
Онде стоје престоли судски, престоли дома Давидовог.
6 Hamı Yerusəlim üçün sülh diləsin: «Qoy səni sevənlər dinc həyat sürsün!
Иштите мира Јерусалиму; нека буде добро онима који љубе Тебе!
7 Qoy qala divarlarının içində sülh olsun! Qoy saraylarındakılar dinc yaşasın!»
Нека буде мир око зидова твојих, и честитост у дворима твојим!
8 Yoldaşlarıma, dostlarıma görə «Səndə sülh olsun!» deyirəm.
Ради браће своје, и пријатеља својих говорим: Мир ти!
9 Allahımız Rəbbin evinə görə Sənə bəxtiyarlıq diləyirəm.
Ради дома Господа Бога нашег желим ти добро.