Zəbur 122

1 Davudun ziyarət nəğməsi. Mənə «Rəbbin evinə gedək» deyilərkən sevindim.

Ein song til høgtidsferderne; av David. Glad vart eg då dei sagde til meg: «Me vil ganga til Herrens hus.»

2 Ey Yerusəlim, sənin darvazalarından keçdim, Torpağına qədəm qoydum.

Våre føter fekk standa i dine portar, Jerusalem.

3 Bu, Yerusəlim şəhəridir, Çox sıx tikilmişdir.

Jerusalem, du velbygde by, ein by som heng vel i hop.

4 İsrail üçün verilən şəhadət naminə Qəbilələr, Rəbbin qəbilələri Rəbbin isminə şükür etmək üçün Buranı ziyarət etməyə gəlirlər.

Der ætterne fer upp, Herrens ætter, etter Israels lov, til å prisa Herrens namn.

5 Hökm üçün burada taxtlar qurulub, Bu taxtlarda Davud sülaləsi oturub.

For der er stolar sette til domstolar for Davids hus.

6 Hamı Yerusəlim üçün sülh diləsin: «Qoy səni sevənlər dinc həyat sürsün!

Bed um fred for Jerusalem! det gange deim vel som elskar deg!

7 Qoy qala divarlarının içində sülh olsun! Qoy saraylarındakılar dinc yaşasın!»

Fred vere innanfor dine murar og ro i dine salar!

8 Yoldaşlarıma, dostlarıma görə «Səndə sülh olsun!» deyirəm.

For mine brør og vener skuld vil eg segja: «Fred vere i deg!»

9 Allahımız Rəbbin evinə görə Sənə bəxtiyarlıq diləyirəm.

For Herrens, vår Guds, hus skuld vil eg søkja det som er godt for deg.