< Zəbur 122 >
1 Davudun ziyarət nəğməsi. Mənə «Rəbbin evinə gedək» deyilərkən sevindim.
Dāvida svētku dziesma. Es priecājos ar tiem, kas uz mani saka: iesim Tā Kunga namā.
2 Ey Yerusəlim, sənin darvazalarından keçdim, Torpağına qədəm qoydum.
Mūsu kājas stāvēs tavos vārtos, Jeruzāleme.
3 Bu, Yerusəlim şəhəridir, Çox sıx tikilmişdir.
Jeruzāleme, kas atkal par pilsētu uzcelta, kas visapkārt sastiprināta,
4 İsrail üçün verilən şəhadət naminə Qəbilələr, Rəbbin qəbilələri Rəbbin isminə şükür etmək üçün Buranı ziyarət etməyə gəlirlər.
Kurp tās ciltis iet, Tā Kunga ciltis, kā Israēlim pavēlēts, pateikt Tā Kunga vārdam.
5 Hökm üçün burada taxtlar qurulub, Bu taxtlarda Davud sülaləsi oturub.
Jo tur tie tiesas krēsli likti, Dāvida nama krēsli.
6 Hamı Yerusəlim üçün sülh diləsin: «Qoy səni sevənlər dinc həyat sürsün!
Vēlējiet mieru Jeruzālemei; lai labi klājās tiem, kas tevi mīļo.
7 Qoy qala divarlarının içində sülh olsun! Qoy saraylarındakılar dinc yaşasın!»
Miers lai ir iekš taviem mūriem, labklāšana iekš taviem skaistiem namiem.
8 Yoldaşlarıma, dostlarıma görə «Səndə sülh olsun!» deyirəm.
Savu brāļu un savu draugu labad es tev vēlēšu mieru.
9 Allahımız Rəbbin evinə görə Sənə bəxtiyarlıq diləyirəm.
Tā Kunga, mūsu Dieva, nama labad, es meklēšu tavu labumu.