< Zəbur 122 >
1 Davudun ziyarət nəğməsi. Mənə «Rəbbin evinə gedək» deyilərkən sevindim.
Canticum graduum. Lætatus sum in his, quæ dicta sunt mihi: In domum Domini ibimus.
2 Ey Yerusəlim, sənin darvazalarından keçdim, Torpağına qədəm qoydum.
Stantes erant pedes nostri, in atriis tuis Ierusalem.
3 Bu, Yerusəlim şəhəridir, Çox sıx tikilmişdir.
Ierusalem, quæ ædificatur ut civitas: cuius participatio eius in idipsum.
4 İsrail üçün verilən şəhadət naminə Qəbilələr, Rəbbin qəbilələri Rəbbin isminə şükür etmək üçün Buranı ziyarət etməyə gəlirlər.
Illuc enim ascenderunt tribus, tribus Domini: testimonium Israel ad confitendum nomini Domini.
5 Hökm üçün burada taxtlar qurulub, Bu taxtlarda Davud sülaləsi oturub.
Quia illic sederunt sedes in iudicio, sedes super domum David.
6 Hamı Yerusəlim üçün sülh diləsin: «Qoy səni sevənlər dinc həyat sürsün!
Rogate quæ ad pacem sunt Ierusalem: et abundantia diligentibus te.
7 Qoy qala divarlarının içində sülh olsun! Qoy saraylarındakılar dinc yaşasın!»
Fiat pax in virtute tua: et abundantia in turribus tuis.
8 Yoldaşlarıma, dostlarıma görə «Səndə sülh olsun!» deyirəm.
Propter fratres meos, et proximos meos, loquebar pacem de te:
9 Allahımız Rəbbin evinə görə Sənə bəxtiyarlıq diləyirəm.
Propter domum Domini Dei nostri, quæsivi bona tibi.