Zəbur 122

1 Davudun ziyarət nəğməsi. Mənə «Rəbbin evinə gedək» deyilərkən sevindim.

Ein Wallfahrtslied. Von David. Ich freue mich an denen, die zu mir sagen: Lasset uns zum Hause des HERRN gehen!

2 Ey Yerusəlim, sənin darvazalarından keçdim, Torpağına qədəm qoydum.

Unsre Füße stehen in deinen Toren, Jerusalem!

3 Bu, Yerusəlim şəhəridir, Çox sıx tikilmişdir.

Jerusalem, du bist gebaut als eine Stadt, die fest in sich geschlossen ist,

4 İsrail üçün verilən şəhadət naminə Qəbilələr, Rəbbin qəbilələri Rəbbin isminə şükür etmək üçün Buranı ziyarət etməyə gəlirlər.

wohin die Stämme hinaufziehen, die Stämme des HERRN (ein Zeugnis für Israel), zu preisen den Namen des HERRN!

5 Hökm üçün burada taxtlar qurulub, Bu taxtlarda Davud sülaləsi oturub.

Denn dort sind Stühle gesetzt zum Gericht, die Stühle des Hauses David.

6 Hamı Yerusəlim üçün sülh diləsin: «Qoy səni sevənlər dinc həyat sürsün!

Bittet für den Frieden Jerusalems! Es gehe wohl denen, die dich lieben!

7 Qoy qala divarlarının içində sülh olsun! Qoy saraylarındakılar dinc yaşasın!»

Friede sei in deinen Mauern und Glück in deinen Palästen!

8 Yoldaşlarıma, dostlarıma görə «Səndə sülh olsun!» deyirəm.

Um meiner Brüder und Freunde willen sage ich: Friede sei in dir!

9 Allahımız Rəbbin evinə görə Sənə bəxtiyarlıq diləyirəm.

Um des Hauses des HERRN, unsres Gottes, willen will ich dein Bestes suchen!