Zəbur 122

1 Davudun ziyarət nəğməsi. Mənə «Rəbbin evinə gedək» deyilərkən sevindim.

David ƒe mɔzɔha. Mekpɔ dzidzɔ kple ame siwo gblɔ nam be, “Mina míayi Yehowa ƒe aƒe me.”

2 Ey Yerusəlim, sənin darvazalarından keçdim, Torpağına qədəm qoydum.

O! Yerusalem, míaƒe afɔwo le wò agbowo nu.

3 Bu, Yerusəlim şəhəridir, Çox sıx tikilmişdir.

Wotso Yerusalem, eye nèle abe du si tsyia ɖe wo nɔewo nu ene.

4 İsrail üçün verilən şəhadət naminə Qəbilələr, Rəbbin qəbilələri Rəbbin isminə şükür etmək üçün Buranı ziyarət etməyə gəlirlər.

Afi ma to vovovoawo yina, Yehowa ƒe toawo, be woakafu Yehowa, le ɖoɖo si wòna Israel nu.

5 Hökm üçün burada taxtlar qurulub, Bu taxtlarda Davud sülaləsi oturub.

Afi ma woɖo ʋɔnudrɔ̃zikpuiwo ɖo, David ƒe aƒe la ƒe fiazikpuiwo.

6 Hamı Yerusəlim üçün sülh diləsin: «Qoy səni sevənlər dinc həyat sürsün!

Mido gbe ɖa, abia ŋutifafa na Yerusalem be, “Ame siwo lɔ̃ wò la nenɔ dedie.

7 Qoy qala divarlarının içində sülh olsun! Qoy saraylarındakılar dinc yaşasın!»

Ŋutifafa nenɔ wò gliwo me kple dedinɔnɔ le wò fiasãwo me.”

8 Yoldaşlarıma, dostlarıma görə «Səndə sülh olsun!» deyirəm.

Le nɔvinye ŋutsuwo kple xɔ̃nyewo ta, magblɔ be, “Ŋutifafa nenɔ mewò.”

9 Allahımız Rəbbin evinə görə Sənə bəxtiyarlıq diləyirəm.

Le Yehowa, míaƒe Mawu la ƒe aƒe la ta, madi dzidzedze na wò.