< Zəbur 122 >

1 Davudun ziyarət nəğməsi. Mənə «Rəbbin evinə gedək» deyilərkən sevindim.
Een lied Hammaaloth, van David. Ik verblijd mij in degenen, die tot mij zeggen: Wij zullen in het huis des HEEREN gaan.
2 Ey Yerusəlim, sənin darvazalarından keçdim, Torpağına qədəm qoydum.
Onze voeten zijn staande in uw poorten, o Jeruzalem!
3 Bu, Yerusəlim şəhəridir, Çox sıx tikilmişdir.
Jeruzalem is gebouwd, als een stad, die wel samengevoegd is;
4 İsrail üçün verilən şəhadət naminə Qəbilələr, Rəbbin qəbilələri Rəbbin isminə şükür etmək üçün Buranı ziyarət etməyə gəlirlər.
Waarheen de stammen opgaan, de stammen des HEEREN, tot de getuigenis Israels, om den Naam des HEEREN te danken.
5 Hökm üçün burada taxtlar qurulub, Bu taxtlarda Davud sülaləsi oturub.
Want daar zijn de stoelen des gerichts gezet, de stoelen van het huis van David.
6 Hamı Yerusəlim üçün sülh diləsin: «Qoy səni sevənlər dinc həyat sürsün!
Bidt om den vrede van Jeruzalem; wel moeten zij varen, die u beminnen.
7 Qoy qala divarlarının içində sülh olsun! Qoy saraylarındakılar dinc yaşasın!»
Vrede zij in uw vesting, welvaren in uw paleizen.
8 Yoldaşlarıma, dostlarıma görə «Səndə sülh olsun!» deyirəm.
Om mijner broederen en mijner vrienden wil, zal ik nu spreken, vrede zij in u!
9 Allahımız Rəbbin evinə görə Sənə bəxtiyarlıq diləyirəm.
Om des huizes des HEEREN, onzes Gods wil, zal ik het goede voor u zoeken.

< Zəbur 122 >